دلسوزی انجمن روانشناسان آمریکا برای زنان ایرانی
داستان به اصطلاح دلسوزی غرب برای زنان ایرانی رنگ و روی دیگری به خود گرفته و حالا انجمن روانشناسان آمریکا نیز برای آزادی زنان ایرانی اشک تمساح ریخته است!
در تاریخ ۳۰ نوامبر ۲۰۲۲ یعنی در آذرماه ۱۴۰۱ ، ریاست انجمن روانشناسی آمریکا (APA) دکتر فرانک ورل، به دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد نامه‌ای در حمایت از حقوق زنان و دختران ایرانی نوشت و در آن از حق اعتراض زنان در اثر فوت مهسا امینی دفاع کرده و در مورد آن ابراز نگرانی کرده بود.
در واکنش به این نامه سیاسی که توسط آن انجمن علمی به سازمان ملل متحد ارسال شده بود، حدود ۴۰ استاد زن روانشناسی به ریاست جدید این انجمن دکتر برایانت دیویس (یک زن سیاهپوست) که از ابتدای سال ۲۰۲۳ میلادی منصوب شده بود، نامه‌ای نوشتند و در آن به موارد زیر اشاره کردند:
– انتقاد از خلاف واقع بودن نامه ارسالی APA به سازمان ملل – مستند نبودن ادعاهای مطرح شده در نامه و توجه به اخبار رسانه های معاند- بی توجهی یک انجمن علمی بزرگ به صحت و استنادات یک نامه سیاسی و ارائه آمارهای دروغین- ارائه شاخص‌های کمی و کیفی در حوزه زنان در عرصه های مختلف علمی، سلامت، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، ورزشی، هنری و …. پس از انقلاب اسلامی – انتقاد از نگاه یک جانبه و دارای سوگیری به زنان ایران و در مقابل بی توجهی نسبت به وضعیت زنان در سایر کشورها نظیر افغانستان که از تحصیل اولیه نیز محروم شده اند.
– تاکید بر دلسوزی برای زنان و دختران آمریکایی که آمارهای وحشتناک تجاوز، خشونت و انواع سوء استفاده در دنیا مربوط به آنان است. – سوال در مورد اینکه چرا انجمن علمی روانشناسی آمریکا در مورد مرگ هزاران زن آمریکایی که سالانه در اثر خشونت پلیس کشته می شوند بیانیه نمی دهد! چرا در حمایت از اعتراضات حین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در حمایت از حقوق بشر بیانیه نداد!
چرا به خاطر مرگ صدها زن و دختر فلسطینی، عراقی، سوری، افغانی، یمنی نگران و ناراحت نیست! ؟- محکوم کردن تحریم های ظالمانه آمریکا که سبب گرفتن حق حیات بسیاری از کودکان و دختران ایران و بسیاری از بیماران شده و می شوند و بیانیه ای برای آن صادر نمی شود.
نویسندگان در انتها از ریاست انجمن روانشناسی آمریکا برای سفر به ایران و مشاهده پیشرفت‌های زنان و دختران ایرانی دعوت به عمل آوردند. حدود ۴۰ روانشناس زن متخصص این نامه را امضا کردند. این نامه در اوایل تعطیلات سال نوی میلادی برای ریاست انجمن ارسال شد که در همان روز پاسخ داده شد و دکتر برایانت دیویس مشتاقانه اعلام کرد که برای یک جلسه مجازی آماده است تا صحبت‌های زنان متخصص ایرانی را از زبان خود آنها بشنود و در پس از آن چندین ایمیل با موضوع هماهنگی برای روز و ساعت و موضوع جلسه رد و بدل شد که به ناگاه پس از تعطیلات کریسمس، دکتر دیویس نامه‌ای ارسال کرد که در آن اعلام کرده بود که پس از مشورت با همکاران خود به این نتیجه رسیده که جلسه ای برگزار نشود.
جالب آنکه چندی پس از ارسال نامه ، در عین حال که هیچ خبری از نامه ارسالی در صفحات و اخبار این انجمن نبود، اما یادداشتی از یک خانم روانشناس ایرانی در APA با همان محتواهای نامه ارسالی ریاست APA به سازمان ملل منتشر شد که در آن بر لزوم حمایت روانشناسان از جنبش زنانه ایران تاکید کرده بود (https://www.apa.org/international/global-insights/2022-revolution-iran).
بدون اینکه ردپایی از نامه جمعی از روانشناسان زن ایرانی باشد که مستند در مورد زنان ایران سخن گفته اند و دروغ های نامه ارسالی APA به سازمان ملل را برملا کرده اند…
این رخداد ضمن اینکه در ظاهر هیچ نمود و تاثیری بر انجمن روانشناسی آمریکا نداشت، اما درس های زیادی به نویسندگان نامه آموخت. وجود سیاست زدگی، عدم انصاف، اتکا بر اخبار و داده‌های غیر متقن، استناد بر گفته‌ها و شنیده‌ها در نامه های رسمی، واکنش‌های سیاسی مداخله جویانه در کشورها، بهانه بودن حقوق زنان و دختران برای دست یابی به اغراض سیاسی و دورویی و دروغ و فریب برخی از درس‌هایی است که می‌توان از این رخداد گرفت و لکه ننگ دیگری برای آمریکا در کنار ظلم‌ها و دشمنی‌های بسیار اون خواهد بود.
امضاهای زنان روانشناس و متخصص در پای این نامه ، خود شاهدی برای برکات انقلاب اسلامی در هویت بخشی و تکریم مقام زنان و دختران و بسترسازی برای رشد و شکوفایی آنان است.
در ادامه این نامه، ۴۰ نفر از زنان فرهیخته ایرانی در رشته روانشناسی در نامه‌ای به رئیس انجمن روانشناسی آمریکا آورده‌اند:
Dear Professor Dr. Thema S. Bryant,President of the American Psychological Association
در پاسخ به نامه شما به سازمان حقوق بشر و ابراز نگرانی پیرامون اتفاقات اخیر ایران و وضعیت زنان ایرانی، ما بخشی از
جامعه بزرگ استادان زن روانشناسی دانشگاه‌های ایران لازم دیدیم نکاتی را به اطلاع شما برسانیم.
همان طور که مستحضرید، یکی از ماموریتهای APA ، کاربرد علم روانشناسی برای بهبود وضعیت روانشناختی جوامع و
ارتقای شاخص‌های مربوط به آ ن است و روانشناسی زمانی اعتبار می‌یابد که دادهها از منابع قابل اعتماد و موثق و بدون سوگیری اخذ شده باشند. این در حالی است منابعی که شما در نامه استناد کرد ه‌اید، متاسفانه از اعتبار کافی برای گزارش پیرامون ایرا ن برخوردار نیستند و حاوی مطالب خلاف واقعیت و نکات مبالغه آمیز است! ا ز جمله رسانه‌های آمریکایی )همانند NYTIMES و CNN ( که در ایران دفتر خبری ندارند و ضمنا دارای سابقه بد در سوگیری و منفعت سیاسی علیه مردم ایرا ن هستند.
در ایران و در دنیا رسانه‌ها ی مستقلی وجود دارند که می‌توانید با استناد به آنها از وضعیت زنان و اعتراضات اخیر در ایران اطلاعات کافی به دست آورید.
لذا با احترام، اجازه دهید گلایه و تعجب خود را به اطلاع شما برسانیم که یک سازمان علمی که ماموریت بهبو د و پیشرفت سلامت روانیِ جوامع را عهده دار است، به جای اینکه بر پایه ی واقعیات جامعه ایران و زنان ایرانی وقایع را تحلیل کند، براسا س گزار ش‌های اندک و دور از واقعیت پیرامون ایران قضاوت کرده و این نگرانی را به سازمان‌های بین المللی نیز منعکس کرده‌اید.
به عنوان مثال همین رسانه‌ها مدعی شده بودند که یکی از دختران هموطن ما که در نامه به او اشاره کرده اید (مهسا امینی)، زیر شکنجه و ضرب و جرح پلیس ایران کشته شده است. ادعایی که بعدا بر اسا س بررسی و گزارش سازمان مستقل پزشکی قانونی ایرا ن و اعتراف خانواده‌اش و بازدید فیلم‌های موجود تکذیب شد اما این رسانه‌ها این واقعیت را به شما و مردم امریکا نگفتند و یا در نامه مدعی شده‌اید ۳۰۰ نفر که حداقل ۵۰ نفر از آنها کودک هستند در ایران کشته شده‌اند و بالغ بر ۱۴ هزارنفری زنان بازداشت شده‌اند.
کاش به جزئیات آمار دقت می‌کردید آنگاه متوجه می‌شدید اولاً آمارها پیرامون تعداد کودکان کشته شده و قاتل واقعی شان نادرست است و واقعیت چیز دیگری است؛ ثانیا چند کودک در شاهچراغ شیراز توسط سازمان تروریسی داعش که طبق
اعلام مقامات سابق آمریکایی توسط دولت آمریکا پایه گذاری شده است و ۱ کودک در ایذه توسط گروه تروریستی دیگری به شهادت
رسیدند.
ثالثا بیش از نود درصد افراد بازداشتی در همان روزهای اول آزاد شدند. ضمنا طبق آمارهای رسمی نزدیک به ۲۰۰ نفر در
جریان اعتراضات کشته شده اند که نزدیک به ۸۴ نفر از آنها از نیروهای انتظامی یا حافظ امنیت ایران بوده اند که توسط اغتشاشگران
و با سلاحهای سرد و گرم شهید شده اند. نیروهای نظامی ضد شورش در ایران، برخلاف پلیس در ایالات متحده، اجازه استفاده از
سلاح جنگی ندارند و مجهز به پینت بال و باتوم هستند تا معترضی کشته نشو د .
چون از وضعیت زنان ایرانی ابراز نگرانی کرده اید، ما این همدردی شما را ارج می‌نهیم؛ پیشنهاد می‌کنیم بر اسا س شاخص‌های کیفی و کمی که مورد تایید سازمان‌های جهانی نیز قرار دارد به وضعیت زنان در ایران بعد از انقلاب اسلامی بپردازید و جمع ما
که خود شاهدی کوچک است، برخی از آنها را برای مثال به شما یادآوری می‌کنیم:
۱ https://www.apa.org/international/united-nations/volker-turk-iran-letter.pdf
۱ . وضعیت سواد زنان ایرانی پس از انقلاب اسلام ی: یک سال قبل از انقلاب اسلامی ایران، حدود ۱۸ % زنان ایرا ن
باسواد بوده اند ۷ سال پس از انقلاب، نرخ زنان باسواد به ۵۲ % و ۱۷ سال پس از انقلاب شاخص باسوادی زنان به ۷۴ %
رسیده است ۲. در سال ۲۰۰۸ میلادی نرخ باسوادی زنان در ایران به ۹۶ % رسیده است ۳ و ۴
۲ . درصد دانشجویا ن دختر در رشتههای مختلف دانشگاهی. حتما برا یتان جالب خواهد شد بدانید که ۸۲ % درصد
دانشجویان روانشناسی ایرانی دختر هستند ۵ و بعد از اتمام دروس، به عنوان روانشنا س به بهبود سلامت روان کشورشان
کمک میکنند و جلسات مشاوره آنها مورد توجه و استقبال مردان، خانواده ها و زنان ایرانی قرار دارند .
۳ . تعداد زنان پزشک عمومی پس از انقلاب اسلامی ۱۶ برابر و تعداد زنانی که در پزشکی تخصصِ دارند ۵۰ براب ر
شده است.
۴ . تعداد زنان عضو هیات علمی دانشگاه‌ها طی دو دهه اخیر سه برابر شده اند و ۲۴۵۰۰ استاد زن در دانشگاه‌های
ایران مشغول تدریس هستند .
۵ . به گفته آمار، جمهوری اسلام ی ایران به عنوان یکی از تاثیرگذارترین کشورهای شرکت کننده در المپیادهای
علمی بین المللی رتبه بندی شده است و در این میان سهم دختران ایرانی بسیار جالب توجه است ۷ .
۶ . موفقیت و مدال آوری زنان ایرانی با حفظ حجاب و عفت در المپیادهای ورزشی جهانی و رشد بی سابقه آن پس
از انقلاب اسلامی جالب توجه است
۷ . زنان زیادی در عرصه های سیاسی، مدیریتی و حاکمیتی مسئولیت گرفته اند و وزیر، معاون ریاست جمهور و یا
رئیس دانشگاه هستند ۹ .
همچنین، لازم به ذکر است که بیش از ۹۸ % مردم ایران مسلمانند و از آنجایی که دین اسلام حفظ زنان و بنیان خانواده را
بسیار مهم می داند، برای حفظ کرامت زن و صیانت از نظام خانواده و جلوگیری از تعرض های جنسی و… قوانین معقولی را وضع
نموده است و همه مسلمانان را چه زن و چه مرد بر علم آموزی، ورز ش، حفظ سلامتی و مشارکت در امور اجتماعی ترغیب کرد ه
است.
این در حالی است که در همه کشورهای دنیا مشکلاتی برای زنان، به ویژه زنان سیاهپوست، مسلمان و… وجود دارد و همانطور
که می‌دانید از نظر نر خ تجاوز و خشونت علیه زنان در آمریکا، به ویژ ه در زندان‌های آمریکا و نیز از نظر نحو ه برخورد پلیس امریکا با مردم هرساله خبرهای منفی زیادی شنیده می‌شود. بنابراین، شایسته است که بر اسا س اصول اخلاق حرفه‌ای روانشناسی نسبت به
این موضوعات واکنش نشان دهید و نسبت به ظلمی که به زنان جامعه تان در حال وقوع است، و نسبت به دیگر زنان و کودکان و انسانهای کشورهای مختلف دنیا که مورد تجاوز قرار گرفته‌اند مانند زنان و کودکان یمنی، افغانستانی، عراقی و سوری بی تفاوت نباشید.
به عنوان مثال، انتظار می‌رفت که APA درباره قتل عمد خانم راشل کوری دختر آمریکایی صلح طلب در سرزمینهای اشغالی
زیر بلدوزر رژیم اسرائیل یا قتل خانم شیرین ابوعاقله خبرنگار الجزیره با گلوله اسرائیلی یا قتل خانم مروه الشربینی در دادگاهی در قلب اروپا و سه زن کرد مقتول در خیابان‌های فرانسه و دیگر موارد مشابه بیانیه‌ای بدهد!
همچنین با توجه به دغدغه مندی شما درباره وضعیت مردم و بخصوص زنانِ ایرانی و مسئولیت شما در قبا ل سلامت روانی
جوامع و تاکید شما بر حفظ حقوق زنان و مردم ایران، می‌توانیم به جرات اعلام کنیم که متاسفانه مسبب بسیاری از مشکلات اقتصادی در ایران طی دهه‌های اخیر، تحریمها و سیاست‌های ایالات متحده آمریکا علیه مردم ایران بوده است که با تحریمهای تجار ی، ارزی، و دارویی، مشکلات اقتصاد ی زیادی برای خانواده‌های ایرانی ایجاد کرده و برخی از مهمترین کالاها ی لازم برای تغذیه و سلامتی زنان و کودکان ایرانی به سختی و با قیمت سرسام آور در دسترس آنها قرار می‌گیرد و همین تحریمها مانع از واردات داروهای سلامت روان و بیماری‌های خاص به کشور شده است. که بخاطر این اعمال خصمانه، برخی از مردم ایران تحت تاثیر تحریمهای کشور شما
درگیر استرس‌های سنگین و افسردگی هستند.
شما می‌توانید هر زمان که بخواهید برای صحت این ادعاها از ما اسناد و مدارک بیشتری بخواهید و ما صبورانه و با اشتیاق برای روشنگری و تبادل علمی در مسیر افزایش سلامت روان زنان در همه جای دنیا دستان شما را به گرمی می‌فشاریم.
در پایان از شما رئیس محترم سازمان روانشناسی آمریکا می‌خواهیم:
۱ . لطفا همکاران و سایر اعضای سازمان را در جریان محتوای این نامه قرار دهید .
۲ . از شما می‌خواهیم که در اولین زمانی که می‌توانید به نمایندگی از APA و روانشناسان آمریکا به ایران سفر کنید
و از نزدیک وضعیت مردم ایرا ن و موفقیت‌های زنان ایرانی را ببینید، و با آنها گفتگو کنید. همچنین از دانشکده‌های
روانشناسی بازدید کنید و با اساتید و دختران روانشناسی ایرانی به گفتگو بنشینید. ما آمادگی داریم تا در صورت موافقت
شما، مقدمات این کار را فراهم کنیم. مردم ایران، هرچند سختی‌ها ی زیادی از دولت‌های مختلف ایالات متحده دیده اند، بهمهمان نوازی مشهور هستند و بر ای مردم آمریکا نیز احترام قائل‌اند .
Best regards
January 5, 2023
A group of female psychologist professors:
Fatemeh Fayyaz, Assistant Professor of Psychology, Psychology Department, Women Research Center, Alzahra university, Tehran, Iran. ffayyaz@ut.ac.ir
Mehrnesa Shahabi, Assistant Professor of Psychology, Department of Psychology, Shahid Motahari Uniiversity, Tehran, Iran. Mn_shahabi@motahari.ac.ir
Maryam Safara, Assistant Professor of Psychology, Department of Psychology, Women Research Center, Alzahra University, Tehran, Iran. safara_maryam@yahoo.com
Fatemeh Javadzadeh Shahshahani, Assistant Professor of Counselung, Department of Counseling, Faculty of Human Sciences, Islamic Azad University, Khomeinishahr, Iran. javadzadeh@iaukhsh.ac.ir
Maryam Sayyad Shirazi, Assistant Professor, Psychology Department, Women Research Center, Alzahra university, Tehran, Iran. ma.sayad@alzahra.ac.ir
Zahrasadat Poorseyedaghaee, Assistant Professor, Counseling Department, Azad University of North, Tehran, Iran. dr.pourseyedaghaei@iau_tnb.ac.ir
Zohreh Latifi, Associate Professor, Department of Psychology, Payamenoor University, Tehran, Iran.
Asma Sadat Hoseini, Assistant Professor, Psychology Department, Alzahra University, Tehran, Iran. Hosseini16186@gmail.com
Zahra Ghasemi, Assistant Professor, Psychology Department, Isfahan, Iran.
Kowsar Dehdast, Assistant Professor, Counseling Department, Faculty of Refah, Tehran, Iran.
Zahra Eftekhar, Assistant Professor, Department of Psychology, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran, Eftekharsaadi@yahoo.com
Parvin Ehteshamzadeh, Associate Professor, Department of Psychology, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran. p_ehtesham85@yahoo.com
Seyedeh Soleil Ziaee, Assistant Professor in Clinical Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran. soleilziaee@um.ac.ir
Reyhaneh Saboornejad, Department of Psychology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
Zahra Najafimanesh, Department of Psychology, University of Al-Mustafa International University, Tehran, Iran. znm1390@gmail.com
Fahimeh Fadakar Davarani, Department of Counselling, Faculty of Psychology and Education, Allameh Tabatabaei, Tehran, Iran. Ffddavarani@gmail.com
Marzieh Sharbafchizadeh, Ph.D. in Women Studies, Tarbiat Modares University Tehran, Iran.
Fateme Hajihashem, Ph.D in Counseling, Allameh Tabatabaei University, Tehran, Iran.
Masoome Zibaeenezhad, Ph.D in Counseling, Allameh Tabatabaei University, Tehran, Iran. mzn_616@yahoo.com
Elham Abniki, Ph.D in Psychology, Tehran, Iran. eabniki@yahoo.com
Somaye Kazemian, Department of Counseling, Allame Tababaiee University, Tehran, Iran.
Roghaye Musavi, Department of Counseling, Allame Tababaiee University, Tehran, Iran.
Seyede Narges Salehi, PhD in Educational Psychology, Shahid Chamran University, Ahvaz, Iran. dr.salehi1400@yahoo.com
Narges Vahidnia, Ph.D in Family Counseling, Post-Doc Researcher, University of Tehran, Tehran, Iran. n.vahidniya@yahoo.com
Fatemeh Mahdavi, CDepartment of counselling, Allameh Tabatabaei University, Family counsellor and Therapist, Tehran, Iran, Mahdavi.guidance@gmail.com
Shima Borghei, PhD in Counselling, Tehran ,Iran.
Mansooreh Abolhasani, PhD in Counseling , Allameh Tabatabaei University, Tehran, Iran. Abolhasani692@gmail.com
Marzie Madanifar, PhD in Psychology, Allameh Tabatabaei University, Couple Therapist, Tehran, Iran, m.madanyfar@gmail.com
Mansooreh Talebian, PhD in Counseling, Allameh Tabatabaei University, Child & Adolescents Psychotherapist, Tehran, Iran, mn_talebian@yahoo.com
Zahra Borjali, Department of Clinical Psychology, Shiraz University, Shiraz, Iran.
Reihaneh Fayyaz, PhD candidate in Health Psychology, University of Tehran, Tehran, Iran.
Samira Mirzaei, Department of Psychology, Faculty of Psychology, Takestan University, Takestan, Iran.
Hajar Tayebi, Department of Psychology, University of Jahrom, Jahrom , Iran. hajartayebi@iran.ir