عمر طولانی برای حضرت نوح (ع) چگونه امکان داشته است؟
طولانی بودن عمر حضرت نوح (ع) به چند دلیل امکان داشته است: ۱. در آن زمان عمر همه مردم طولانی بوده است. ۲. به اعتقاد دانشمندان، عمر انسان حدّ و مرز مشخصی ندارد، و می شود با تغییر شرایط عمر انسان را افزایش داد. ۳. اگر خداوند اراده نماید مطلبى تحقّق یابد بى درنگ واقع می شود، هر چند رمز و رازش بر ما روشن نباشد، و عمر طولانى برخى از اولیاى الهى از این طریق نیز قابل توجیه است.
در تاریخ نام برخی افراد ذکر شده است که از عمر طولانی برخوردار بوده اند. آیا این مطلب صحیح است که حضرت نوح(علیه السلام) عمرى طولانى داشت. چگونه یک انسان مى تواند عمرى چنین طولانى داشته باشد؟
در جواب باید گفت: اوّلاً در آن عصر و زمان عمر همه مردم طولانى تر از امروز بود. و طول عمر اختصاص به حضرت نوح(علیه السلام) نداشت؛ همان گونه که قد و قواره و هیکل مردم آن زمان به مراتب درشت تر بود.
ثانیاً: دانشمندان معتقدند عمر انسان حدّ و مرز محدود و خاصّى ندارد. بنابراین، اگر شرایط تغییر کند عمر انسان ها هم تغییر کرده و طولانى مى شود. آنها این مطلب را روى برخى حیوانات و گیاهان آزمایش کرده، و توانستند با تغییر شرایط، عمر آنها را تا ده برابر طولانى تر کنند. بنابراین، اگر شرایط زیستى انسانى که صد سال عمر مى کند تغییر کند و طول عمر او ده برابر شود، مى تواند هزار سال عمر کند.
حتّى برخى از دانشمندان مدّعى هستند که در برخى از موارد قادرند در شرایط ایده آل عمر آن موجود را تا نهصد برابر افزایش دهند، که در صورت تحقّق چنین شرایطى یک انسان صد ساله، ۹۰/۰۰۰ سال عمر خواهد کرد. نتیجه اینکه عمر حدّ و مرز معیّنى ندارد؛ بلکه تابع شرایط محیطى است که اگر اصلاح شود طولانى مى گردد.
بنابراین، کسانى که به طول عمر مبارک حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) ایراد مى گیرند از این مسائل علمى بى اطّلاعند. خداوند براى آن حضرت شرایطى مهیّا ساخته که عمر آن حضرت به ده ها برابر افزایش یافته است.
ثالثاً: هرگاه خداوند اراده نماید مطلبى تحقّق پیدا کند بى درنگ واقع خواهد شد، هر چند رمز و رازش بر ما روشن نباشد، و عمر طولانى برخى از اولیاى الهى از این طریق نیز قابل توجیه است، و معجزه امرى است که در عصر پیامبران و امامان(علیهم السلام) هر دو رخ داده است. پیامبر براى اثبات پیامبریش، و امام براى اثبات امامتش معجزه نشان مى دادند.
به عنوان نمونه به یکى از معجزات مشهور امام هادى(علیه السلام) توجّه فرمایید: «روزى حضرت هادى(ع) در مجلسى نشسته بود متوکّل و اطرافیانش نیز حضور داشتند، مرد ساحرى نیز در آن مجلس بود. هنگامى که حضرت دست به سمت ظرف غذا دراز کرد ساحر با توسّل به سحر و جادو ظرف مذکور را به سمت دیگر منتقل کرد، تا از دسترس امام(ع) خارج شود و امام(ع) را مسخره کند.
امام(ع) دست به سمت ظرف دیگرى دراز کرد و آن مرد هتّاک همان عمل زشت را تکرار نمود. امام(ع) به تصویر شیرى که بر روى پرده صاحبخانه نقش بسته بود اشاره کرد و فرمود: اى حیوان این ساحر را بخور! متوکّل که با دقّت اوضاع را زیر نظر داشت به ناگاه مشاهده کرد شیر از پرده جدا شد و به سمت ساحر رفت و او را درید و خورد و به جاى خود بازگشت».
بنابراین، امکان عمرِ طولانى هم از طریق علمى و عادى وجود دارد و هم از طریق اعجاز و به صورت غیر عادى، و عمر طولانى حضرت نوح(علیه السلام) و امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) امر غیر ممکنى نیست. جالب اینکه: مسیحیان که در مورد طول عمر امام زمان(عج) ایراد مى کنند خودشان در مورد حضرت مسیح(ع) عمرى به مراتب طولانى تر قائل هستند.
طبق آنچه در انجیل هاى فعلى نوشته شده، آنها معتقدند حضرت مسیح(ع) بعد از به دار آویخته شدن دفن شد و پس از سه روز دوباره زنده شد و به آسمان ها رفت و هنوز زنده است و از آن زمان تاکنون بیش از دو هزار سال مى گذرد! آنها که براى حضرت عیسى(ع) چنین عمر طولانى قائل هستند چطور عمر طولانى امام زمان(عج) مایه شگفتى و تعجّب آنهاست.