علت و حکمت رجعت چیست؟
در هیچ‌یک از احکام و قوانین الهی، فهم تمام ابعاد و حکمت‌های آن برای بشر عادی امکان ندارد؛ مگر سخنی از خداوند حکیم یا یکی از اولیا و انبیا و اوصیا وارد شده باشد. با‌این‌همه، دقت و مرور بر احادیث فراوان رجعت، ما را به نکاتی چند رهنمون می‌شود: البته دانش ژرف آن در خزانه علوم امامان نهفته است.
۱. رجعت تحقق‌بخش قسمتی از آرمان انبیا و امامان بزرگوار است که در حیات اولیه خود به آن نرسیدند و آن، حضور در جامعه‌ای صالح و موحد است؛
۲. امت‌های گذشته به‌ویژه مۆمنان به آرزوی دیرینه و فطری خود؛ یعنی زندگی در جامعه دارای عدل، صلاح، تقوا و دانش نرسیده‌اند.
۳. چشم‌به‌راهان ظهور و حکومت مولایمان، امام مهدی علیه‌السلام پیوسته در انتظار زیستند و با همان حال، از این جهان دیده فروبستند و در دفتر محبّت و مهر، دعای عهد را چنین زمزمه کردند:
«اَللّهمَّ إن حالَ بَینی وَ بَینَهُ المَوتُ الَّذی جَعَلتَهُ عَلی عِبادّکَ حَتماً مَقضیًّا فَأخرجنی مّن قَبری…؛ خدایا، اگر میان من و او مرگ، آن سرنوشت حتمی بندگانت، فاصله شد، مرا از قبر بیرون آر…» بنابراین رجعت می‌تواند اجابت دعای منتظران باشد.
رجعت نمایانگر قدرت الهی در زنده کردن مردگان است؛ چنان‌که برای برخی امت‌های گذشته چنین امری به وقوع پیوست. به آیات ۱۱۰ سوره کهف درباره زنده شدن مردگان به دست عیسی مسیح علیه‌السلام و آیات ۲۱ و ۲۵ سوره کهف درباره زنده شدن اصحاف کهف مراجعه فرمایید
۴. رجعت، موعد محاکمه کافران، منافقان و ستمگران به انبیا و به‌ویژه به اهل بیت رسول خدا است.
۵. رجعت نمایانگر قدرت الهی در زنده کردن مردگان است؛ چنان‌که برای برخی امت‌های گذشته چنین امری به وقوع پیوست. به آیات ۱۱۰ سوره کهف درباره زنده شدن مردگان به دست عیسی مسیح علیه‌السلام و آیات ۲۱ و ۲۵ سوره کهف درباره زنده شدن اصحاف کهف مراجعه فرمایید.
۶. رجعت می‌تواند نشان‌دهنده بخشی از عظمت حشر اکبر و قیامت کبرا در ساحت محدود دنیا، با رسیدن برخی افراد به سزای اعمال گذشته خود؛ چه مۆمنان خالص و چه کافران محض.