ایران زیر سایه تهدیدی بدتر از جنگ
بحران آب در ایران با ریشههای عمیق سوءمدیریت و خشکسالی، امروز به تهدیدی جدیتر از جنگ و تحریم تبدیل شده و بقا و امنیت سرزمینی کشور را به خطر انداخته است.

ایران امروز با بحرانی روبهروست که نهتنها امنیت اقتصادی و اجتماعی بلکه بقا و حیات سرزمینی آن را تهدید میکند. بحران آب که طی دههها با سوءمدیریت، سیاستهای نادرست و پروژههای عمرانی مخرب شکل گرفته اکنون به مرحلهای رسیده که رئیسجمهور در تیرماه اعتراف کرد: تهران در حال تمام کردن ذخایر آب خود است.
ایران کشوری خشک است که بهطور متوسط تنها یکسوم میانگین جهانی بارش دریافت میکند. اما طی پنج سال اخیر خشکسالیهای پیدرپی شرایط را بحرانیتر کرده است. از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۸ با جمعیتی کمتر و بارشهای بیشتر کشور نزدیک به ۲۱۱ میلیارد مترمکعب آب از دست داده است. رقمی که تقریباً دو برابر ظرفیت تجدیدپذیر فعلی است.
مقصران بحران آب ؛ از کشاورزی تا مافیای آب
بخش عمده این آب صرف کشاورزی با روشهای بسیار ناکارآمد شده است. در سالهای گرم و خشک تبخیر سریعتر خاک، کاهش تغذیه آبخوانها و افزایش مصرف بدون کاهش تقاضا، کسری منابع را تشدید کرده است. نتیجه خشک شدن رودخانهها، نابودی تالابها و فرونشست زمین در بسیاری از شهرهاست.