مرخصی جنگ و صله رحم شهید سیفی نسب

روحانی شهید علی سیفی نسب، نمونه‌ای درخشان از اهمیت صله رحم حتی در کوران جنگ بود. این رزمنده دلاور، روحانی شهید علی سیفی نسب، در مرخصی‌های کوتاه خود از جبهه، صله رحم را در اولویت قرار می‌داد و به دیدار یکایک اقوام می‌شتافت. حکایت او نشان می‌دهد که چگونه می‌توان حتی در سخت‌ترین شرایط به ارزش‌های اسلامی و پیوندهای خانوادگی پایبند بود و این منش، الگویی فراموش‌نشدنی برای نسل امروز است.

حکایت روحانی شهید علی سیفی نسب، رزمنده‌ای که حتی در کوتاه‌ترین مرخصی‌هایش از جبهه، صله رحم و دیدار با اقوام را در صدر برنامه‌های خود قرار می‌داد، نمونه‌ای بارز از تعهد به ارزش‌های اسلامی و انسانی است. او نشان داد که چگونه می‌توان در بحبوحه دفاع مقدس و شرایط دشوار نبرد، به پیوندهای خانوادگی و استحکام روابط خویشاوندی وفادار ماند.

خانواده و نزدیکان این شهید والامقام روایت می‌کنند که هرگاه علی سیفی نسب از جبهه به مرخصی می‌آمد، خبر بازگشتش مژدگانی داشت، اما تا پاسی از شب از خود او خبری نبود. او از همان ایستگاه راه‌آهن، پیش از آنکه به خانه خود برود، به دیدار یکایک اقوام و آشنایان می‌شتافت؛ اقدامی که تأکیدی عملی بر اهمیت صله رحم و حفظ ارتباطات فامیلی بود.

این رفتار ارزشمند روحانی شهید علی سیفی نسب تنها به زمان ورود محدود نمی‌شد؛ هنگام بازگشت به مناطق عملیاتی نیز همین رویه را در پیش می‌گرفت و با اقوام و خویشان خداحافظی می‌کرد. این منش، نشان‌دهنده عمق باور او به استحکام روابط خویشاوندی و اهمیت صله رحم به عنوان یک فریضه دینی و اجتماعی بود، حتی برای رزمنده‌ای که خود را وقف ایثار و جهاد در راه خدا کرده بود.

سیره عملی روحانی شهید علی سیفی نسب در توجه ویژه به صله رحم، حتی در شرایط دشوار جنگ و مرخصی‌های بسیار محدود، درسی ماندگار برای همه ماست. این شهید بزرگوار با عمل خود ثابت کرد که پایبندی به اصول اخلاقی و انسانی، از جمله حفظ پیوندهای خانوادگی، در هیچ شرایطی نباید به فراموشی سپرده شود و می‌تواند منبع قدرت، آرامش و تقویت روحیه ایثارگری باشد.