امکان ملاقات با حضرت مهدی (عج) در عصر غیبت کبری
در خصوص امکان ملاقات با امام زمان (عج) در دوران غیبت کبری، دیدگاه‌های مختلفی در منابع شیعی مطرح شده است.
این موضوع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است چرا که هم جنبه اعتقادی دارد و هم ممکن است مورد سوءاستفاده برخی افراد سودجو قرار گیرد.
انواع ملاقات با امام زمان (عج):
۱. ملاقات صحیح و معتبر:
این نوع ملاقات کاملاً به اراده و صلاحدید خود امام زمان (عج) صورت می‌گیرد.
شخص ملاقات‌کننده هیچ نقشی در تعیین زمان، مکان یا تعداد دفعات ملاقات ندارد.
این نوع ملاقات برای بسیاری از بزرگان، عرفا و علمای شیعه اتفاق افتاده است.
منابع معتبری مانند بحارالانوار علامه مجلسی، نجم الثاقب میرزای نوری و کمال الدین شیخ صدوق به چنین ملاقات‌هایی اشاره کرده‌اند.
معمولاً این افراد از بیان این ملاقات‌ها خودداری می‌کنند و فقط پس از وفاتشان یا به شاگردان خاصی این موضوع را بیان کرده‌اند.
۲. ملاقات غیرصحیح:
هرگونه ادعای ملاقاتی که با اراده شخص صورت گیرد و استمرار داشته باشد، مردود است.
بر اساس توقیع امام زمان (عج) به علی بن محمد سمری (آخرین نایب خاص)، هر کس قبل از خروج سفیانی و صیحه آسمانی ادعای مشاهده امام را داشته باشد، دروغگو است.
این حکم شدید به دو دلیل است:
الف) جلوگیری از سوءاستفاده شیادان و مدعیان دروغین
ب) حفظ فلسفه غیبت که مبتنی بر خفاء و عدم دسترسی مستقیم است
نکات مهم:
اصل اولیه در ادعای ملاقات، کذب و دروغ است مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.
امکان دیدار امام (عج) در عصر غیبت به این معنا نیست که هر کس بخواهد می‌تواند به این توفیق دست یابد.
داستان‌های غیرمستندی مانند داستان جزیره خضراء که فاقد سند معتبر هستند، مورد تأیید علمای بزرگ شیعه نیستند.
شیخ جعفر کاشف الغطاء این داستان را از باورهای اخباریان و غیرقابل اعتماد می‌داند.
جمع‌بندی:
در عصر غیبت کبری، ملاقات با امام زمان (عج) تنها زمانی معتبر است که کاملاً به اراده خود حضرت باشد و شخص هیچ نقشی در ایجاد یا تداوم آن نداشته باشد. هرگونه ادعای ملاقات مستمر یا قابل برنامه‌ریزی، بر خلاف نص صریح توقیع امام زمان (عج) است و باید با دیده تردید به آن نگریست