پیامدهای تعیین وقت برای ظهور امام زمان (عج)
توقیت و تعیین زمان دقیق برای ظهور صاحب الزمان حضرت امام مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف از جمله انحرافاتی است که همواره مورد نهی شدید حضرات ائمه معصومین علیهم السّلام قرار گرفته است. این اقدام نادرست از چند جهت آسیب‌زاست:
نخست آنکه تکذیب صریح روایات معتبر است که تصریح دارند زمان ظهور از اسرار الهی و علم آن نزد خدا و آن کسانی است که خداوند به آنها اجازۀ دسترسی به غیب خود را داده است که همان حضرات چهارده معصوم علیهم السّلام هستند.
دومین نکته درباره آسیب توقیت این است کهاین کار موجب ایجاد یأس و ناامیدی در مؤمنان می‌شود؛ چرا که وقتی تاریخ تعیین‌شده محقق نشود، ضربه روحی شدیدی به اعتقادات مردم وارد می‌آید.
سوم آنکه به تضعیف روحیه انتظار سازنده منجر می‌شود؛ به این معنا که وقتی افراد به‌جای تمرکز بر آمادگی و اصلاح خود و جامعه، صرفاً به انتظار یک تاریخ مشخص بنشینند، از وظایف اصلی دوران غیبت غافل می‌شوند.
چهارمین آسیب درباره بحث توقیت آن است کهاین کار بستر سوءاستفاده مدعیان دروغین مهدویت را فراهم می‌کند، چنان‌که در طول تاریخ، بسیاری از فرقه‌های انحرافی با ادعاهای کاذب درباره زمان ظهور، مردم ساده‌لوح را گمراه کرده‌اند؛ لذا حضرت امام جعفربن محمد الصادق علیهما السّلام فرمود:
«کَذَبَ الوَقّاتون، إنّا اَهلُ بَیتٍ لانُوَقِّتُ»؛ دروغ می‌گویند کسانی که زمان ظهور حضرت را پیشگویی می‌کنند. ما خاندان اهل بیت برای فَرَج حضرتش زمان معین نمی‌کنیم. (الکافی (ط ـ الإسلامیه)، ج۱، ص۳۶۸)
این روایت نورانی که در منابع معتبر شیعی مانند «کافی» شیخ کلینی و «غیبت» شیخ طوسی آمده است، موضع روشن اهل بیت را درباره مسئله توقیت ظهور به تصویر می‌کشد. در این حدیث، «وقّاتون» به کسانی اشاره دارد که به‌دروغ ادعای تعیین زمان دقیق برای ظهور حضرت مهدی را دارند، امام صادق علیه السّلام به‌صراحت چنین افرادی را دروغگو می‌خوانند. نکته دوم اینکه ایشان تصریح دارند؛ وقتی ما این کار را انجام نمی‌دهیم، به‌مراتب پایین‌تر که شما شیعیان هستید، دست از این اقدام بردارید.
نتیجه آنکه هر اقدامی که سبب شود ذهن مخاطب به‌سمت تعیین وقت برای ظهور امام مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه معطوف شود، حرام و غیرجایز است و دیگران در برخورد با چنین افرادی باید او را مانند اهل بیت وحی تکذیب کنند؛ مگر در زمانی که سفیانی قیام کند، چرا که در حدیث فرمودند: «۶ ماه پس از خروج او، قائم ما قیام می‌کند.»، و لذا باید ماجرای سفیانی را از سایر رویدادها تفکیک کرد.