احکام روزه مسافر در ماه رمضان

در ماه مبارک رمضان، بسیاری از افراد به سفر می‌روند و به همین دلیل ممکن است سوالاتی درباره حکم روزه مسافر برایشان پیش آید. روزه مسافر شرایط خاص خود را دارد که آگاهی از آن می‌تواند به داشتن یک سفر بی‌دغدغه کمک کند.

اگرچه اصول کلی احکام روزه مسافر در ماه رمضان نزد مراجع تقلید مشابه است، ولی در جزئیات تفاوت‌هایی وجود دارد. در این مقاله، به بررسی احکام روزه مسافر در ماه رمضان و نظرات مراجع تقلید مختلف پرداخته‌ایم.

به گزارش سرویس صوتی صدآنلاین، پیش از بررسی احکام روزه مسافر، مهم است بدانید که فردی که سفر می‌کند، در چه شرایطی مسافر شناخته می‌شود. طبق فقه شیعه، فردی مسافر محسوب می‌شود اگر:

اگر چهار فرسخ به مقصد برود و چهار فرسخ دیگر بازگردد، ولی در بین این مسیر ده روز در یک مکان مستقر نشود.

قصد سفر برای مسافت حداقل هشت فرسخ را داشته باشد.

شرایط سفر در ماه رمضان برای صحت روزه:

زمان شروع سفر باید بعد از ظهر باشد تا روزه معتبر باشد.

اگر سفر قبل از ظهر آغاز شود، روزه باطل است. اگر سفر ادامه پیدا کند و مسافر از حد ترخص بگذرد، می‌تواند افطار کند؛ اما اگر پیش از حد ترخص افطار کند، باید کفاره بدهد.

در صورتی که مسافر قبل از ظهر به مقصد خود برسد و روزه را نگیرد، قضای روزه را باید بگیرد، اما کفاره لازم نیست.

نظر مراجع تقلید درباره روزه مسافر

در این بخش، نظرات برخی از مراجع تقلید بزرگوار درباره احکام روزه مسافر در ماه رمضان آورده شده است:

نظر امام خمینی (ره):

مسافری که نماز خود را در سفر شکسته می‌خواند، نباید روزه بگیرد.

اگر مسافر قبل از ظهر به مقصد برسد، روزه‌ گرفتن بر او واجب نیست.

نظر آیت‌الله خامنه‌ای:

فردی که شک دارد دقیقا از چه روزی سفر کرده است، باید برای تعداد روزهای کمتر قضای روزه خود را به جا آورد.

اگر سفر بعد از ظهر باشد، مسافر می‌تواند روزه بگیرد.

نظر آیت‌الله سیستانی:

اگر فردی در سفر نمازش را شکسته بخواند، نباید روزه بگیرد.

مسافر می‌تواند روزه بگیرد اگر در سفر نذر کرده باشد، و اگر روزه بگیرد و تا اذان مغرب متوجه اشتباه خود نشود، روزه‌اش صحیح است.

نظر آیت‌الله مکارم شیرازی:

مسافر که نمازش را در سفر شکسته می‌خواند، نباید روزه بگیرد.

مسافر می‌تواند روزه بگیرد اگر سفرش بعد از ظهر باشد و از حد ترخص عبور کند.

نظر آیت‌الله بهجت:

اگر مسافری نذر کرده باشد که در سفر روزه بگیرد، باید روزه بگیرد.

روزه مسافر زمانی باطل است که فرد قبل از ظهر به سفر برود.

کفاره روزه مسافر

کفاره روزه مسافر زمانی مورد نیاز است که مسافر قبل از رسیدن به حد ترخص افطار کند. در این صورت، او باید کفاره بدهد که شامل دادن غذا به ۶۰ فقیر یا گرفتن ۶۰ روز روزه است. در نظر داشته باشید که در ماه اول، روزه‌ها باید پشت سر هم بدون وقفه باشند، اما در ماه‌های دیگر وقفه‌ای در روزه‌ها ممکن است.

نتیجه‌گیری

آگاهی از احکام روزه مسافر برای افرادی که در ماه رمضان به سفر می‌روند، ضروری است تا همواره بتوانند روزه‌ای صحیح و معتبر داشته باشند. برای رعایت دقیق‌تر احکام، مراجعه به فتاوای مرجع تقلید خود توصیه می‌شود.