افزون بر دلایل نقلى، که در متن دانش‌نامه امام مهدى علیه السلام به تفصیل خواهد آمد، برخى محققان به دلایل غیر نقلى نیز استناد کرده‌اند.

این دلایل شامل ادله فلسفى، کلامى، عرفانى، و تجربى – عقلى، مانند براهین لطف، فطرت، علت غایى، واسطه در فیض، امکان اشرف، عنایت، عدم تبعیض در فیض، استقراء تام، لزوم عقل بالفعل، حساب تراکم احتمالات، مظهر جامع، تجلى اعظم، و تقابل قطبین است که در ادامه به اختصار آنها را بیان خواهیم کرد.

نکته مهم در باره این دلایل آن است که گذشته از اشکالاتى که در برخى مقدمات این براهین وجود دارد، هیچ یک از این براهین براى اثبات «مهدویّت شخصى»، که مدّعاى عالمان شیعه است، به کار نمى‌آید. اکنون یک یک به بررسى این ادلّه مى‌پردازیم.

۱ . برهان فطرت‌

گاهى منظور از فطرت، فطرت گرایشى، و گاهى فطرت معرفتى است. در این جا