چگونه به خدایی که ندیده‌ایم ایمان بیاوریم؟
یکی از سوالاتی که همواره ذهن افراد را به خود مشغول کرده این است که چگونه می‌توان به موجودی ایمان آورد که به‌وضوح نمی‌توان آن را با حواس پنجگانه درک کرد. در واقع، مادی‌گرایان این پرسش را مطرح می‌کنند که: «چگونه می‌توان موجودی را که نمی‌بینیم، نمی‌شنویم، و به‌طور کلی از درک حواس ما خارج است، پذیرفت و به آن ایمان آورد؟» آنها می‌پرسند که چرا باید به چیزی ایمان بیاوریم که هیچ نشانه‌ی مادی و طبیعی از آن نداریم؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که برای درک حقیقت خدا و ایمان به او، نمی‌توان تنها به ابزارهای محدود علمی و طبیعی اعتماد کرد. اگر بخواهیم خدا را از دیدگاه علم مادی بسنجیم، باید توجه کنیم که قلمرو و حوزه‌ی علوم طبیعی تنها در محدوده‌ی موجودات مادی و محسوس قرار دارد. بنابراین، نمی‌توان از ابزارهای مادی مانند میکروسکوپ یا تلسکوپ برای درک موجودات ماوراء طبیعت استفاده کرد.
۱. محدوده علوم طبیعی
علوم طبیعی تنها توانایی درک موجودات مادی و طبیعی را دارند. به همین دلیل، انتظار درک موجودی که از ماده و طبیعت فراتر است از طریق این ابزارها بی‌مورد است. خداوند و موجودات ماوراء طبیعت خارج از محدوده ابزارهای طبیعی هستند و نمی‌توان آنها را با این ابزارها درک کرد.
۲. نشانه‌های خدا
یکی از روش‌های درک وجود خداوند، توجه به نشانه‌ها و آثار او در طبیعت است. حتی اگر نتوانیم خدا را مستقیم مشاهده کنیم، می‌توانیم عظمت و قدرت او را از طریق آفریده‌هایش درک کنیم. همانطور که برای شناخت هر موجودی از آثار آن بهره می‌بریم، طبیعت نیز نشانه‌هایی از وجود خداوند در خود دارد.
۳. آنچه می‌بینیم و آنچه نمی‌بینیم
با پیشرفت علم، مشخص شده که بسیاری از موجودات و پدیده‌ها که حواس انسان قادر به درک آنها نیست، وجود دارند. از رنگ‌های ماوراء بنفش تا موجودات میکروسکوپی، بسیاری از موارد وجود دارند که پیش از این نمی‌توانستیم آنها را درک کنیم. این مثال‌ها نشان می‌دهند که حواس ما محدود است و نمی‌توانیم تنها بر اساس آنچه که می‌بینیم و می‌شنویم، حقیقت را انکار کنیم.
در نهایت، به جای انکار خداوند و ماوراء طبیعت تنها به دلیل عدم درک آن، باید دلایل عقلی خداپرستان را بررسی کرده و به آن توجه کنیم. ایمان به خداوند، تنها به شناخت علمی و حسی محدود نمی‌شود، بلکه عقل و تفکر در زمینه‌ی ماوراء طبیعت و آفرینش نیز می‌تواند راهگشا باشد.
برای ایمان آوردن به خدایی که ندیده‌ایم، باید درک کنیم که ابزارهای علمی ما تنها در محدوده‌ی موجودات مادی و طبیعی عمل می‌کنند و برای درک حقیقت ماوراء طبیعت نیاز به عقل و تفکر عمیق‌تری داریم. ایمان به خدا، ارتباطی فراتر از مشاهده‌ی مستقیم است و می‌توان آن را از طریق نشانه‌ها و آثار موجودات و عالم هستی درک کرد.