هفت گناه کبیره کدام هستند؟
در دین مسیحیت، هفت گناه کبیره به عنوان بزرگترین و خطرناک‌ترین گناهان شناخته می‌شوند. این گناهان به نام‌های تکبر، طمع، شهوت، حسادت، خشم، شکم‌پرستی و تنبلی معروف هستند.
ارتکاب این گناهان در مسیحیت به معنی محکومیت به جهنم است و گناهکاران مرتکب آن‌ها از رحمت خداوند محروم خواهند بود. این فهرست از گناهان کبیره ابتدا توسط راهب یونانی، اواگریو دُ پونتو، ارائه شد و سپس در قرن شانزدهم توسط پاپ گرگوری تغییراتی پیدا کرد، به‌طوری‌که گناه «اندوه» حذف شد و به جای آن «تنبلی» وارد فهرست گردید.
برخی از گناهان کبیره در اسلام مشابه گناهان کبیره مسیحیت هستند، به‌طور مثال، تکبر و طمع در هر دو دین به شدت محکوم شده‌اند. تکبر در هر دو دین به عنوان یک ویژگی ناپسند و منجر به تنفر از دیگران و دوری از خداوند شناخته می‌شود. طمع نیز در اسلام و مسیحیت به‌عنوان یک ویژگی ناپسند و باعث فساد فردی و اجتماعی محسوب می‌شود.
با این حال، برخی گناهان کبیره در اسلام تفاوت‌هایی با مسیحیت دارند. به‌عنوان مثال، در اسلام گناهان مانند شرک به خدا، قتل عمدی مؤمن، خوردن مال یتیم، فرار از جنگ، تهمت زنا، و ترک نماز به عنوان گناهان کبیره شناخته شده‌اند که هر کدام در قرآن و روایات به شدت مذمت شده‌اند. در واقع، گناه شرک به خدا بزرگترین گناه در اسلام است که موجب حرام شدن بهشت و محکومیت به جهنم می‌شود.
در نتیجه، هرچند که برخی گناهان کبیره در هر دو دین مشابه هستند، اما دین اسلام فهرستی گسترده‌تر از گناهان کبیره را ارائه می‌دهد که بر جنبه‌های مختلف اجتماعی و دینی تأکید دارند. از سوی دیگر، مسیحیت بیشتر بر ویژگی‌های فردی و اخلاقی مانند تکبر، طمع، و شهوت تأکید کرده است.