حکم کندن موی سفید در روایات اسلامی
در متون اسلامی روایات متعددی درباره موی سفید نقل شده است. برخی از این روایات، سفید شدن مو را نشانه‌ی وقار، برکت و نشانه‌ای از ایمان دانسته‌اند، در حالی که برخی دیگر، کندن آن را عملی ناپسند و مکروه معرفی کرده‌اند.
امام رضا (ع) از پیامبر اکرم (ص) نقل می‌کند که:
“موی سفید در پیش سر، میمنت است و مبارک است. در عارض‌ها علامت سخاوت و جوانمردی است، در جای زلف، علامت شجاعت است، و در پشت سر شوم است.”
این حدیث به زیبایی اشاره دارد به این که موی سفید در هر قسمتی از سر نماد خاصی دارد و به طور کلی نشانه‌ای از برکت و عزت است.
نظر اهل‌بیت (ع) درباره کندن موی سفید
در روایات مختلف آمده است که کندن موی سفید عملی مکروه است. از جمله، امام جعفر صادق (ع) می‌فرماید:
“سه نفر هستند که خداوند در قیامت با آنها سخن نمی‌گوید و نظر رحمت به سویشان نمی‌افکند: کسی که موی سفید خود را بکند، کسی که با دست خود بازی کند و کسی که مرتکب عمل زشتی شود.”
همچنین امام علی (ع) نیز در حدیثی دیگر فرموده‌اند:
“موی سفید را نکنید، زیرا آن نور مسلمانی است.”
حکم علمی و شرعی
اگرچه برخی از روایات برای کندن موی سفید در حالت خاصی مجاز می‌دانند، اما بیشتر روایات به طور کلی این عمل را ناپسند و مکروه می‌شمارند. از این رو، بهتر است که در برابر این زیبایی طبیعی و نشانه‌ای از پیری و تجربیات زندگی احترام قائل شویم.