ساده زیستى در زندگى فاطمه (س)

فاطمه (س) اسوه سادگى و دورى از تشریفات در زندگى است . او به عنوان دختر برترین و آخرین پیامبر خدا که فرمان روایى و رهبرى همه جزیره العرب را نیز در دست داشت ، و نیز همسر بزرگ ترین سردار اسلام ، بسیار آسان و راحت مى توانست از دست رنج خود و همسر رشیدش ، به خانه و و فرزندانش بپردازد و براى خویشتن ، جامه هاى فاخر و زیورآلات متعدّد تهیّه کند.

امّا او که معناى زندگى را در بندگى و ساده زیستى مى یافت ، به پوستینى براى بستر شبانه و رفع نیاز روزانه بسنده کرد و به جاى دست در حلقه و دستبند نمودن ، دستاس زندگى را چرخاند و بى خادم و یاور ، همه کارهاى درون خانه را به انجام رساند . فاطمه(س) در طول زندگى خود ، در سایه تربیت هماره و مراقبت دائمىِ پدر بزرگوار خویش به سر مى برد . یک نمونه هنگامى است که رنج کارِ مداوم و نگهدارى از چند فرزند پیاپى ، این دختر نوجوان را به خدمت پدر کشاند تا خادمى طلب کند ؛ امّا پیامبر صلى اللّه علیه و آله ذکرهایى را توشه راهش نمود تا به جاى خدمتکار ، از اتّصال به خداوند و معنویت حقیقى ، براى گذر از دشوارى هاى زندگى کمک بگیرد .

بار دیگر ، چون پرده اى بر در خانه آویخته بود و دو فرزند دلبندش ، حسن و حسین را به زیورى از نقره آراسته بود ، با اندک تغییرى در رفتار پیامبر صلى اللّه علیه و آله متوجّه شد که خاندان پیامبر صلى اللّه علیه و آله باید از طیّبات حلال زندگى نیز دست بشویند تا در سراى جاوید ، هر چه بیشتر عزیز و عزیزتر باشند.

نیز فاطمه(س) آن گاه که به آیین همه زنان ، گردنبند زرّین حاصل از غنیمت جنگى شوهر رشیدش را به گردن آویخت ، خیلى زود با تَذکار ساده پدر ، به یاد آورد که او دختر پیامبرى است که وقتى میان فقر و غنا ، مخیّر شد، فقر را اختیار کرد و با همه قدرتش به سان هیچ یک از جبّاران نیست . پس دخترش هم باید حتّى از آنچه حلال است نیز بگذرد تا کوچک ترین شباهتى به دختران جبّاران نداشته باشد .فاطمه(س) مى دانست که اسوه شدن و ملاک و نشان رضایت و خشم الهى بودن ، نیازمند ایثار و بخشیدن گردنبندى است که هر زن دیگرى نیز آن را در گردن دارد.