یک میلیون دانشآموز به دلیل هزینههای بالا از تحصیل بازماندهاند
سیدحسن موسوی چلک، رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران:
هرچقدر روند فقر افزایش پیدا میکند آموزش و مدرسه رفتن کودکان تحت تاثیر قرار میگیرد. خانوادهها توان تامین هزینههای مستقیم و جانبی تحصیل فرزندانشان را ندارند و آنها را از تحصیل محروم میکنند. وقتی بچهها مدرسه نمیروند مجبور میشوند کار کنند.
اهمیت ورود به بازار کار برای برخی از بچهها بیشتر از ادامه تحصیل است، در واقع کار را بر تحصیل ترجیح میدهند.
آمارها نشان میدهد ۹۹۲ هزار و ۵۲۱ نفر از تحصیل در مقاطع ابتدایی، متوسطه اول و دوم بازماندهاند، براساس گزارش مرکز آمار ایران در سال ۱۴۰۳، جمعیت بازماندگان از تحصیل کشور در گروه سنی ۶ تا ۱۱ سال (ابتدایی) از جمعیت ۹ میلیون و ۱۸۶ هزار و ۹۸۶ نفر، ۱۹۲ هزار و ۹۹۲ نفر است. این تعداد در گروه سنی ۱۲ تا ۱۴ سال (دوره متوسطه اول) از جمعیت ۴ میلیون و ۸۱ هزار و ۷۵۸ نفری دانشآموزان، ۲۱۳ هزار و ۷۲۲ نفر است. همچنین جمعیت بازماندگان از تحصیل در گروه سنی ۱۵ تا ۱۷ سال (دوره متوسطه دوم) از جمعیت سه میلیون و ۶۳۲ هزار و ۲۲۸ نفری دانشآموزان، ۵۸۵ هزار و ۸۰۷ نفر است.
همانطورکه آمارها نشان میدهد سهم بزرگ از جمعیت بازمانده از تحصیل در گروه سنی ۶ تا ۱۷ سال مربوط به سنین ۱۵ تا ۱۷ سال یا همان دانشآموزان متوسطه دوم است، این مسئله بهخوبی نشان میدهد این گروه سنی برای جذب در بازار کار تحصیل را مجبور شده تحصیل را کنار بگذارد.
سیدحسن موسوی چلک درباره ترک تحصیل دانشآموزان و جذب آنها در بازار کار به خبرآنلاین گفت: ««عدهای از کودکان هستند که ممکن تا یک مقطعی درسشان را خوانده باشند اما با توجه به اینکه امروز اهمیت ورود به بازار کار برای برخی از بچهها بیشتر از ادامه تحصیل است ممکن است این دانشآموزان در مقاطع اول یا دوم متوسطه مدرسه را رها کنند و برای کسب درآمد وارد بازار کار میشوند، در واقع کار را بر تحصیل ترجیح میدهند.»
او بیان کرد: «از آنجایی که خانوادهها توان تامین هزینههای مستقیم و جانبی تحصیل فرزندانشان را ندارند، یکی از نزدکترین و البته بدترین راه حلهای این خانوادهها محروم کردن فرزندشان از تحصیل است، با محروم کردن فرزندان از مدرسه فرصتی برای این خانوادههای فقیر ایجاد میشود که از توان این کودکان برای کسب درآمد بهشکلهای مختلف مانند کار در کارگاهها یا در خیابان استفاده کنند.»