مرگ و عذاب‌های جهنم جزو نعمت‌های الهی
برخی از اوصاف جهنم در قرآن آمده که در این مطلب به بررسی آنها خواهیم پرداخت. ممکن است شما نیز بارها در مورد جهنم و عذاب‌های آن شنیده باشید.
نکته مهم این است که آتش جهنم به معنای آتش فیزیکی نیست، بلکه عذاب‌هایی است که فرد به دلیل انجام اعمال زشت خود در آن می‌سوزد. دوزخ مکان کسانی است که مرتکب جنایات و گناهان بزرگی شده‌اند و هرگز مورد بخشش قرار نمی‌گیرند.
سوره الرحمن که بیانگر نعمت‌های الهی است، آیاتی را شامل می‌شود که به ظاهر با این دیدگاه سازگار نیستند. از جمله این آیات، آیات ۳۵، ۴۱ و ۴۴ این سوره است که برخی از آنها به ذکر جهنم و عذاب‌های آن پرداخته‌اند. اما چگونه می‌توان این آیات را در کنار دیگر نعمت‌های الهی دانست؟
در سوره الرحمن، خداوند نعمت‌های مختلف معنوی و مادی خود را بر بندگانش ذکر می‌کند. اما این نکته مهم است که برای نعمت بودن، الزامی نیست که یک پدیده همیشه موجب راحتی و خوشی باشد؛ بلکه اگر از دید کلی به آن نگاه کنیم، می‌توان گفت که سود آن از ضررش بیشتر است. حتی اگر در برخی موارد خاص، موجب عذاب یا رنج باشد، در نهایت به عنوان نعمتی الهی در نظر گرفته می‌شود.
آیه ۲۶ سوره الرحمن به این نکته اشاره دارد که تمامی موجودات، از جمله انسان‌ها، در نهایت فنا خواهند شد. برخی مفسران این فنا را به معنای فنا و زوال مطلق نمی‌دانند، بلکه آن را به عنوان گذرگاه و شرط رسیدن به حیات ابدی و جاویدان تفسیر می‌کنند.
آیا عذاب‌های جهنم جزو نعمت‌های الهی محسوب می‌شوند؟
در تفسیر نمونه، چند احتمال برای فهم این مسئله مطرح شده است. یکی از این احتمالات این است که جهنم و عذاب‌های آن، همچون مجازات‌ها در قوانین اجتماعی، در راستای هدایت انسان‌ها هستند. ذکر عذاب‌ها و تهدید به جهنم در قرآن، به منظور جلوگیری از گمراهی و اصلاح انسان‌ها است. در واقع، اگر جهنم و عذاب‌های آن وجود نداشت، بسیاری از انسان‌ها در گمراهی باقی می‌ماندند.
به همین ترتیب، ذکر عذاب‌ها و جهنم در قرآن، می‌تواند نوعی نعمت و لطف الهی باشد؛ چرا که این تهدیدها باعث بیداری انسان‌ها و بازگشت به مسیر درست می‌شود. به عبارت دیگر، وجود جهنم و عذاب‌های آن، مانند قوانینی است که برای حفظ نظم و جلوگیری از فساد در جامعه وضع شده است.