نحوه جلوگیری از قضا شدن نماز صبح چیست؟
چه عواملی در بیدار شدن برای نماز صبح موثر است؟ نمازهای یومیه اصلی‌ترین فریضه دینی و در عین حال مهم‌ترین راه‌های ارتباطی بندگان با خداوند متعال هستند. اهمیت نماز تا جایی است که پیامبران و اولیای الهی، همان طور که قرآن از زبان حضرت ابراهیم نقل می‌کند، همواره در پی آن بوده‌اند که در زمره نمازگزاران به حساب بیایند.
اصلی‌ترین انگیزه‌ای که موجب اول وقت خواندن نماز و سبک نشمردن آن می‌شود، ایمان قوی و معرفت داشتن به احکام الهی و جایگاه نماز صبح است. عوامل دیگری نیز در جلوگیری از قضا شدن نماز صبح موثر هستند که در این مطلب آنها را بررسی کرده و به اهمیت اقامه نماز صبح نیز اشاره خواهیم کرد.
خواندن نماز صبح، در واقع غلبه ایمان و نفس الهی بر هوی و هوس است. زیرا دشواری بیدار شدن برای نماز صبح، همواره میل انسان به ترک آن را تقویت می‌کند. به همین جهت خواندن آن، به ویژه در اول وقت، نشانه ایمان قوی و بندگی انسان مومن است. به طور کلی دلایل عمده قضای نماز صبح و در پی آن راهکارهای جلوگیری از آن را می‌توان به دو دسته‌یی کلی راهکارهای معنوی و عوامل مادی تقسیم نمود:
الف) عوامل و راهکارهای موثر معنوی و روحانی چون تقویت ایمان
ایمان به خدا و آموزه‌های دین اسلام به عنوان راه و برنامه سعادت بشر، پشتوانه و تکیه‌گاه انجام تمام فرایض و اعمال عبادی است. در خصوص نماز صبح نیز، از آنجا که خواندن به موقع آن ممکن است دشوار باشد، ایمان به خدا نقشی اساسی دارد. غفلت و سبک شمردن نماز صبح نشانگر ایمان ضعیف و مداومت در انجام آن قوت ایمان فرد را نشان می‌دهد. از همین جهت سعی در تحکیم و بهبود ایمان، در انجام اعمالی عبادی چون نماز صبح راهگشاست.
به طور کلی شناخت و معرفت کافی به یک امر، انجام آن را از حیث روانی موجه‌تر و به تبع آن راحت‌تر می‌کند. معرفت به اصول و واجبات دینی، به ویژه نمازهای یومیه، انسان را در برنامه‌ریزی و مداومت در آنها یاری می‌کند. نماز صبح و مداومت در اول وقت خواندن آن نیز از این قاعده مستثنی نیست. اگر فرد مسلمان نسبت به آثار و برکات نماز صبح و همچنین عواقب قضا شدن آن علم داشته باشد، تلاش و ممارثت بیشتری در آن به خرج می‌دهد.
بیدار شدن برای نماز صبح و اول وقت خواندن آن، نیازمند مداومت و اراده‌ای قوی است. امام علی (ع) می‌فرمایند: «به وسیله اراده و عزم، بر سستی غلبه کنید.» تلاش برای تقویت اراده با تمرین و برنامه‌ریزی قطعا موجب آسان شدن خواندن نماز اول وقت می‌شود.
نماز و ترک گناهان رابطه‌ای دو سویه دارند. همان طور که خواندن نماز موجب دوری از گناه و رهایی از دام آن می‌شود، ترک گناهان نیز موجب بالا رفتن کیفیت نماز و راحتی در اقامه اول وقت آن می‌شود. از سویی دیگر استغفار از گناهان پیش از خوابیدن، بنابر توصیه بزرگان دینی، از راهکارهای جلوگیری از قضا شدن نماز صبح است.
ب) عوامل و راهکارهای موثر مادی و جسمانی همچون خواب و خوراک
سبکی معده و راحت بیدار شدن، رابطه‌ای مستقیم با هم دارند. از حضرت عیسی (ع) خطاب به بنی‌اسرائیل نقل شده است: «پرخوری نکنید که موجب خواب زیاد شده و خواب زیاد موجب نماز کمتر شده و نماز کمتر موجب به حساب آمدن شما در زمره غافلان می‌شود.» در منابع دینی آمده است که بهتر است غذای شب کم و ساده بوده و در ابتدای شب صرف شود. خوردن غذا پیش از خواب (تا دو ساعت قبل از خواب) موجب هضم سخت غذا و خواب نامناسب می‌شود.
جماعت خواندن نمازهای یومیه به خصوص نماز صبح، موجب برنامه‌ریزی دقیق در خواندن آن و تبدیل آن به عادت می‌شود. از همین رو متون دینی با توصیه به نماز جماعت، روح جمعی آن را موجب رفع غفلت و سهل‌انگاری می‌دانند.
در واقع قضا نشدن نماز و اقامه نمازی با کیفیت در وهله بعد، در گرو عدم خواب‌آلودگی و رفع کسالت فرد است. کسی که تا دیرهنگام بیدار مانده و خواب خود را به تأخیر می‌اندازد، بالطبع موفق به ادای نمازی اول وقت و باکیفیت نمی‌شود. منابع دینی برای خواب راحت و کافی، علاوه بر برنامه‌ریزی و ایجاد محیط آرام و مرتب، خواب قیلوله را توصیه کرده‌اند. پیامبر اکرم (ص) در این خصوص می‌فرمایند: «برای بیدار شدن، از خواب قیلوله کمک بگیرید.»
یکی از راه‌های جلوگیری از قضا شدن نماز صبح، کمک گرفتن از زنگ ساعت در هنگام طلوع فجر است. در مواردی که این راه کارآمد نیست، می‌توان از دیگران نیز برای بیدار شدن کمک گرفت.
وضو گرفتن پیش از خواب نیز از راهکارهایی است که در متون دینی برای بیدار شدن در ساعات نماز صبح توصیه شده است.
دعا برای بیدار شدن و خواندن نماز صبح
۱- اصلی‌ترین دعا یا آیه‌ای که برای این موضوع در احادیث، روایات و کتب ادعیه‌ای از جمله مفاتیح‌الجنان توصیه شده است، خواندن آیه آخر سوره کهف است. امام صادق (ع) در این خصوص می‌فرمایند: «مَا مِنْ أَحَدٍ یَقْرَأُ آخِرَ الْکَهْفِ عِنْدَ النَّوْمِ إِلَّا تَیَقَّظَ فِی السَّاعَهِ الَّتِی یُرِید. کسی نیست که آیه آخر سوره کهف را در موقع خوابیدن بخواند و در ساعتی که می‌خواهد بیدار نشود.» (اصول کافی، جلد ۲، صفحه ۵۴۰)
«آیه آخر (۱۱۰) سوره کهف: قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحَى إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَمَنْ کَانَ یَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا یُشْرِکْ بِعِبَادَهِ رَبِّهِ أَحَدًا.»
ترجمه: بگو، جز این نیست که من هم بشری مانند شمایم که به من وحی می‌شود که معبود شما فقط خدای یکتاست؛ پس کسی که دیدار [پاداش و مقام قرب] پروردگارش را امید دارد، پس باید کاری شایسته انجام دهد و هیچ کس را در پرستش پروردگارش شریک نکند.
نمازهای یومیه از اصلی‌ترین فرایض و دستورات عبادی اسلام است. قضا شدن این نمازها علاوه بر آنچه اشاره شد، موجب از بین رفتن سیمای شبیه صالحان می‌شود. نماز صبح و اقامه آن در اول وقت، به جهت دشواری بیدار شدن، آثار و ویژگی‌های به خصوصی دارد و از آن به عنوان نشانه غلبه نفس الهی فرد بر هوی و هوس‌ها یاد می‌شود. قضا شدن نماز صبح به طور کلی عوامل و دلایلی متفاوتی دارد که می‌توان آنها را در دو گروه عوامل معنوی و مادی دسته‌بندی کرد.