کف قیمت میلیاردرهای فوتبال ایران ۲۰ میلیارد است!
در فرصت ۸۴ روزه نقل‌وانتقالاتی لیگ برتر فوتبال ایران، کف قیمت پیشنهادی بازیکنان به تیم‌های متوسط و پایین جدول بسیار گزاف و در مواردی حتی ۲۰ میلیارد تومان است.
در این میان لیگ ۱۶ تیمی ما محدود به ۵ تیم برتر و بالانشین نیست. این لیگ مانند جامعه که دارای قشر متوسط و ضعیف است تیم متوسط، خصوصی و کم برخوردار هم دارد. در این میان شاهدیم که برخی بازیکنان با استانداردهای بسیار پایین به تیم‌های با بودجه بسیار کم پیشنهاد ۱۷ تا ۲۰ میلیارد تومانی دادند.
در ۲۵ اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳، کمیته نقل‌وانتقالات سازمان لیگ فوتبال ایران، فرصت ۸۴ روزه‌ای را برای تیم‌های لیگ برتری مشخص کرد. طبق اطلاعیه کمیته مذکور، فرصت انتقال بازیکنان از ۷ تیر ماه آغاز شد و در ۲۸ شهریور ماه سال جاری به پایان می‌رسد.
در این فصل دستورالعمل حاکم بر قرارداد‌ها و سقف بودجه باشگاه‌های فوتبال برای فصول ۱۴۰۳ تا ۱۴۰۶، در ۳ تیر ماه به باشگاه‌ها ابلاغ شد. این قانون در پنج فصل، ۵۹ ماده، دو تبصره و ۱۴ بند منتشر شد و در آن سقف بودجه ۳۲۵ میلیارد تومانی تعیین شده بود. این قانون کاملاً روی جابه‌جایی بازیکنان مؤثر است، آن‌قدر که برخی بازیکنان بعد از توافق با باشگاه مقصد ناچار به بازگشت به باشگاه فصل قبل خود شدند، اما در مسئله مالی شاید نیازمند تمرکز بالاتر باشد، ضمن اینکه قانون مدت عقد قرارداد با بازیکنان بالای ۳۰ سال با نظر مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال تغییر کرد و این مدت به‌تشخیص باشگاه‌ها قابل افزایش است.
در این میان البته برخی باشگاه‌های بالانشین لیگ برتری بدون ذکر نام و با ارائه کد‌هایی ادعا‌هایی در مورد دور زدن قانون سقف بودجه توسط برخی باشگاه‌ها دارند، برای نمونه رضا درویش بدون ذکر باشگاه پیشنهاددهنده گفته است: «ما به مهدی ترابی ۳۵ میلیارد تومان پیشنهاد دادیم، اما یکی از باشگاه‌ها حاضر بود تا دو برابر این مبلغ به او پرداخت کند.»، یا اینکه برخی گمانه‌زنی‌ها حاکی از اهدای آپارتمان و ارز خارجی مانند دلار به بازیکنان حتی داخلی است. این گمانه آن‌قدر پررنگ شد که برخی اصحاب رسانه در گفت‌وگوهای‌شان از مدیران بالانشین لیگ برتر درباره آن پرسش می‌کنند، طبیعتاً معدود باشگاه‌های متهم، از کلیدواژه‌های پایبندی به قوانین فدراسیون استفاده می‌کنند، اما دم خروس بدجوری بیرون زده است!
براساس این گزارش، البته لیگ ۱۶ تیمی ما محدود به پنج تیم برتر و بالانشین نیست. این لیگ مانند جامعه که دارای قشر متوسط و ضعیف است تیم متوسط، خصوصی و کم‌برخوردار هم دارد، در این میان شاهدیم که برخی بازیکنان با استانداردهای بسیار پایین به تیم‌های با بودجه بسیار کم پیشنهاد ۱۷ تا ۲۰ میلیارد تومانی دادند. یکی از مدیران همین تیم‌های لیگ برتری به تسنیم گفته است: «بازیکنی که تیمش سقوط کرده به ما پیشنهاد ۱۷ میلیاردی داده است یا بازیکن دیگری که در پست مدافع بازی می‌کند و در نیم‌فصل دوم فصل گذشته بیشتر نیمکت‌نشین بوده به ما پیشنهاد ۲۰ میلیارد تومانی داده است، حتی اگر چنین پولی داشته باشیم که نداریم، چرا باید به این بازیکنان بی‌کیفیت چنین مبلغی بپردازیم؟».
توجه کنید! این قیمت به باشگاه کم‌برخوردار ارائه شده است، طبیعتاً وقتی تیمی توانایی مالی و بودجه بیشتری داشته باشد، امکان افزایش قیمت وجود دارد!
رضا درویش مدیرعامل پرسپولیس در حاشیه سمینار سالانه مدیران باشگاه‌ها در روز ۱۸ تیر ماه سال جاری راجع به عدم‌همخوانی کیفیت و قیمت بازیکنان لیگ برتری، خاطرنشان کرده است: «آیا رشد و پیشرفت فوتبال ما نسبت به پنج یا شش سال قبل آن‌قدر بوده که مثلاً حدود دو یا سه هزار درصد، مبلغ قرارداد‌ها رشد کرده است؟ بازیکنانی که از حدود هشت تا ۱۰ سال پیش در تیم ملی حضور داشتند هنوز هم از همان بازیکنان در ترکیب تیم ملی استفاده می‌شود، چون کیفیت بالای خودشان را نشان می‌دهند، این یعنی فوتبال از نظر کیفی رشد نکرده، اما از نظر مبلغ قرارداد همگام با تورم بالا آمده است. شاید چند برابر تورم هم مبلغ قرارداد‌ها رشد کرده است. برخی مدیران عامل باشگاه‌ها می‌گویند بازیکنی که فصل فصل قبل قراردادش دو میلیارد بود امسال برای تمدید درخواست ۲۰ میلیاردی داشته است».
این شمایی کوچک از فصل جابه‌جایی فوتبال ماست که تقاضا در آن با عرضه همخوانی ندارد و محصولش به‌شدت گران است، خیلی گران‌تر از کیفیتش، فوتبالی که خیلی‌ها از ورشکستگی قریب‌الوقوع آن می‌گویند.