تعداد مرگومیر تصادفات در ایران برابر کل اتحادیه اروپا
تعداد مرگومیر ناشی از تصادفات در ایران با کل مرگومیر تصادفات رانندگی در اتحادیه اروپا با ۲۷ کشور و جمعیت ۴۵۰ میلیون نفری برابری میکند. به نظر میرسد کاهش کیفیت خودروها در کنار افزایش تعداد خودرو و خطاهای انسانی، نقش زیادی در این جهش آماری دارد که البته به گفته متخصصان این حوزه، خودروسازان بیش از دیگران در این روند مقصر هستند.
فرهیختگان نوشت: طی چندین دهه، مرگهای حاصل از تصادفات جادهای به عنوان یک بحران بین المللی شناخته میشد که هر ساله جایگاه بالایی در علل اصلی مرگومیر کسب میکرد. اما بررسی وضعیت تصادفات در جهان نشان میدهد طی چند سال اخیر حتی با کنار گذاشتن آثار محدودیتهای ترددی دوره شیوع کرونا (که با کاهش تردد موجب کاهش مرگومیر شده بود)، تعداد مرگ ومیر ناشی از تصادفات با کاهش محسوسی روبهرو بوده است.
این درحالی است که طی یک دهه اخیر مرگومیر ناشی از تصادفات رانندگی در ایران که با تلاشهای گسترده نظارتی و فرهنگی مجموعه پلیس روند کاهشی را تجربه کرده بود، شوربختانه طی سه سال اخیر روند صعودی به خود گرفته است. آمارها بسیار قابل تامل است، بهطوریکه تعداد مرگومیر ناشی از تصادفات در ایران با کل مرگومیر تصادفات رانندگی در اتحادیه اروپا با ۲۷ کشور و جمعیت ۴۵۰ میلیون نفری برابری میکند.
به نظر میرسد کاهش کیفیت خودروها در کنار افزایش تعداد خودرو و خطاهای انسانی، نقش زیادی در این جهش آماری دارد که البته به گفته متخصصان این حوزه، خودروسازان بیش از دیگران در این روند مقصر هستند.
آمارها میگوید از سال ۱۳۸۴ تا ۱۴۰۱ در مجموع ۳۵۱ هزار و ۹۹۶ نفر بر اثر حوادث رانندگی در کشور جان خود را از دست دادهاند و با احتساب حدود ۲۷ هزار مرگ در سالهای ۸۳-۸۲ میتوان گفت در دو دهه گذشته یعنی از سال ۱۳۸۲ تا ۱۴۰۱ جمعا ۴۰۵ هزار نفر در حوادث رانندگی کشور جان باختهاند؛ عددی که تقریبا دوبرابر کل شهدای هشت سال جنگ تحمیلی (۲۱۳ هزار و ۲۵۵ نفر) است.
طبق این آمارها، میزان مرگومیر ناشی از تصادفات رانندگی از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۵ روند کاهشی داشته است، اما از آن سال به بعد دوباره روند افزایشی داشته است. آمارها نشان میدهد به طور متوسط سالانه حدود ۱۷ هزار نفر در حوادث رانندگی کشور جان خود را از دست میدهند؛ که حدود ۳ هزار نفر آنها زیر ۱۸ سال هستند.
این نتایج حاکی از عمق یک فاجعه انسانی است. بر اساس اعلام سازمان پزشکی قانونی کشور تعداد موارد مرگومیر حوادث رانندگی در سال ۱۳۸۴ در ایران ۲۷ هزار و ۷۵۵ نفر بود؛ آماری که زنگ هشدار را در دهه ۱۳۸۰ به صدا درآورد. این وضعیت با سختگیریهای نیروی انتظامی در قوانین راهنمایی و رانندگی، فرهنگسازی پلیس و مواردی همچون سختگیریها برای بستن کمربند، اطلاعرسانیها درخصوص رعایت سرعت مجاز، سبقت مجاز و افزایش ایمنی راهها (افزایش طول جادههای دوبانده، بزرگراه و آزادراه و رفع نقاط حادثهخیز جادهای و…) موجب کاهش مرگومیر تصادفات شد.
اما در سالهای اخیر بار دیگر میزان مرگومیر تصادفات افزایش یافته است. گرچه پژوهش علمیای در خصوص علل و دلایل افزایش مرگومیر جادهای در چند سال اخیر منتشر نشده؛ اما برخی شواهد از افزایش تعداد خودروها در کشور و کاهش کیفیت و ایمنی خودروها خبر میدهند. به هر صورت، طی دو دهه اخیر گرچه در بخش عامل انسانی (بهبود آموزش و اثرگذاری قوانین راهنمایی و رانندگی) و جاده اتفاقات مثبت رخ داده، اما در بخش خودرو آنطور که شواهد نشان میدهد، کیفیت خودروها افت محسوسی داشته است.