ویژگی‌های سیمای ظاهری امام زمان (عج)
حضرت رضا (ع) فرمودند: هر کسی به چهره‌اش نگاه کند، ایشان را ۴۰ ساله یا کمتر از آن می‌بینند. پیر هم نمی‌شود تا اجلش فرا رسد.
کتاب «موعود منتظر (امید فرزندان آدم)» نوشته آیت الله سید کاظم نور مفیدی با تنظیم و تدوین سید مهدی موسوی به تازگی توسط مؤسسه بوستان کتاب به چاپ رسیده است. این کتاب مطالب جذاب و ناگفته‌ای درباره امام زمان (عج) و ظهور آن حضرت دارد که در ادامه دو برش خواندنی از این کتاب را با هم می‌خوانیم:
روایاتی که در توصیف شکل و شمایل ظاهری آخرین حجت خدا، حضرت مهدی (عج) در هنگام ظهور وارد شده، بر جوان بودن چهره مبارک و نورانی ایشان علی رغم سن زیادشان تأکید کرده است.
شایان توجه است که در کتاب «قُرب الاسناد» نقل شده که بکر بن محمد می‌گوید: من و ابوبصیر و علی بن عبدالعزیز خدمت امام صادق (ع) رفتیم و به ایشان گفتیم آیا آن صاحب قیام و فرج شمایید؟ حضرت آستین لباسش را بالا زد و پوست دستش را گرفت و کشید و گفت: ببینید من پیر شدم، من کهن سال هستم؛ با این پیری چطور می‌توانم آن مسئولیت بزرگی را که خدا بر دوش امام زمان گذاشته، انجام دهم؟! صاحب شما تازه جوانی است. روایت هم روایت صحیح است.
روایتی را هم شیخ صدوق در کتاب «کمال الدین» نقل می‌کند که اباصلت هروی می‌گوید به امام رضا (ع) گفتم که نشانه‌های قائم شما هنگام ظهور چیست؟ حضرت فرمود: کهن سال است، اما جوان می‌نماید. حضرت رضا (ع) فرمودند: هر کسی به چهره‌اش نگاه کند، ایشان را ۴۰ ساله یا کمتر از آن می‌بینند. پیر هم نمی‌شود تا اجلش فرا رسد.
از مسائلی که درباره حضرت ولی عصر (عج) باید به آن توجه شود این است که آیا زمان ظهور با زمان پیروزی هر دو با هم مقارن‌اند؟ یعنی به محض اینکه ظهور محقق شد آیا پیروزی و نصرت نهایی نیز اتفاق می‌افتد؟ هدف اصلی امام زمان (عج) برقراری حکومت واحد در روی زمین بر مبنای توحید، ایمان به خدا و عدالت است. این، کار ساده‌ای نیست.
آیا پیامبر اکرم (ص) وقتی مبعوث به رسالت شد، قضیه حل شد یا اینکه تازه اول گرفتاری و مشکلات بود؟! هر یک از انبیا می‌آمدند، در مقابل آنها عده‌ای می‌ایستادند و مقاومت می‌کردند و درگیری درست می‌کردند، اذیت می‌کردند. امام زمان (عج) نیز از این قاعده مستثنا نیست؛ وقتی آن حضرت ظاهر می‌شود قلدرها، زورگویان، ظالمان، مستکبران، قارون‌ها و فرعون‌های زمان در مقابل ایشان می‌ایستند و دردسر درست می‌کنند؛ امام زمان (عج) نیز وارد جنگ می‌شود و این‌ها را از سر راه برمی‌دارد.
این طور نیست که آقا همین امروز که ظاهر شدند، دیگر همه چیز حل باشد و هیچ مشکلی وجود نداشته باشد. بنابراین منتظران امام زمان (عج) باید خودشان آماده کنند برای امام قائم، نه امام غائب که بیاید همه چیز را حل کند و جنابعالی بروی سر سفره آماده بنشینی؛ ابداً اینجور نیست. هر کسی غیر از این بگوید قیام امام زمان (عج) را اصلاً نفهمیده است. منتظر امام قائم باید باشیم، یعنی امامی که قیام می‌کند؛ امامی که یک مبارزه جهانی را شروع می‌کند.
منتظر یک چنین امامی باید باشیم؛ نه امامی که به یاد همه چیز را حل کند و ما هم سر سفره آماده ایشان بنشینیم. این همان کاری است که بنی اسرائیل با موسی کردند بنی اسرائیل هم خیلی دلشان می‌خواست که فرعون نابود شود، چون خیلی آنها ظلم شده بود، اما حاضر نبودند، یک قدم بردارند؛ می‌خواستند موسی (ع) همه کارها را انجام بدهد و وقتی همه چیز مهیا شد سر سفره بنشینند.
بعضی از منتظران امام زمان (عج) اینجوری هستند؛ انتظار خرج دارد. کسی که ادعای انتظار حضرت ولی عصر (عج) را دارد، بالأخره باید خودش را برای چنین صحنه‌هایی آماده کند. باید پاشنه را ورکشید و آماده شد. پس زمان ظهور با زمان پیروزی متفاوت است.