چرا حضرت ام البنین (س) لایق همسری امام علی (ع) بود؟
یکی از چهره‌های مهم و اثرگذار در تاریخ اسلام حضرت ام البنین (س) همسر امام علی (ع) و مادر بزرگوار حضرت ابوالفضل العباس (ع) است؛ بانویی که به پاکدامنی، ایمان، ادب، بزرگ منشی، نطق فصیح و مهمتر از همه به حمایت همیشگی از فرزندان حضرت زهرا (س) شهرت دارد. مطالب کمتری درباره این بانوی بزرگوار و خانواده پدری ایشان در جمع‌ها گفته شده و معمولاً وقتی از این بانوی بزرگوار یاد می‌شود که ماجرای شهادت فرزندان عزیزش به خصوص شهادت حضرت عباس (ع) در میدان کربلا مطرح می‌شود.
حدود ده سال از شهادت حضرت زهرا (س) گذشته بود که حضرت امیرالمؤمنین امام علی (ع) به فکر ازدواج بود، آن هم در حالی که خبر واقعه عاشورا و نیاز به مردان شجاعی برای یاری امام حسین (ع) مورد نظر امام علی (ع) بود. در این شرایط آن حضرت برای ازدواج با برادرشان عقیل مشورت کردند، به این دلیل که عقیل در علم نسب شناسی مهارت داشت و قبیله‌ها و تیره‌های مختلف را می‌شناخت و در عین حال خصوصیات و خصلت‌های هر قبیله‌ای را به خوبی می‌دانست.
به همین علت امام علی (ع) از برادرشان خواستند که همسری برای ایشان انتخاب کنند که شایسته بوده و اجداد او از شجاعات و مردان دلیر باشند تا از این همسر صاحب فرزندی شوند که شجاع باشد و در روزی که حسین (ع) به یاری نیاز دارد، آن فرزند به یاری ایشان بیاید
عنوان «ام البنین» کنیه آن بانوی مکرم بود که در بعضی منابع نوشته شده بعد از اینکه ایشان در نتیجه ازدواج با امام علی (ع) صاحب پسرانی شدند، به ایشان داده شد. اما اسم اصلی ایشان فاطمه بود و پدر و مادرش هم از خاندان بنی کلاب و از اجداد بزرگ پیامبر (ص) بودند.آن طور که در منابع تاریخی نوشته شده این بانوی مکرم دختری با تقوا و پاک بودند که در خانواده‌ای اصیل و شریف متولد شده و رشد کرده بودند.
در عین حال قدرت جسمانی و زیبایی داشتند که آثار آن را در فرزندان ایشان از جمله در حضرت عباس (ع) می‌شد مشاهده کرد.قدرت ایمان، اخلاق پسندیده، بزرگ منشی، بصیرت، علم و سخندانی ایشان به اندازه‌ای بود که به عنوان یکی از بانوان بزرگ و عالم زمان خود شناخته شدند.
بر اساس منابع مستند پدر این بانوی مکرم حزام بن خالد نام داشت که مردی بود که به دلیل اخلاق بسیار نیک و شجاعت و شرافت مشهور بود. او مردی راستگو، بزرگوار و مهمان نواز بود که به سخندانی و نطق فصیح هم شهرت داشت.مادر حضرت ام البنین (س) هم از سمت اجداد خود با پیامبر (ص) و امام علی (ع) نسبت خویشاوندی داشت که دوستدار اهل بیت (ع) بود و فرزندان خود را با این محبت الهی و ایمان قوی تربیت کرده بود.
آثار این تربیت دینی و اعتقاد محکم را در سبک زندگی حضرت ام البنین (س) می‌توان مشاهده کرد.در بعضی از منابع هم نام یازده نفر از اجداد مادری حضرت ام البنین (س) نوشته شده که نشان می‌دهد ایشان از شجره طیبه و از خانواده اصیل و پاکی بوده‌اند. در عین حال پدران و دایی‌های این بانوی مکرم از عرب‌های شجاع و دلیر بودند که آقایی و بزرگواری داشتند و همه به آن اعتراف می‌کردند.
فاطمه کلابیه که به ام البنین شهرت دارد، دختری پاک و بزرگوار بود. به همین دلیل زمانی که با امام علی (ع) ازدواج کرد می‌دانست که همسر ایشان حضرت فاطمه زهرا (س) بوده که بانوی بزرگ اسلام است. ایشان حتی نسبت به بزرگی و سیادت فرزندان آن حضرت هم علم داشت. به همین دلیل وقتی با حضرت امیرالمؤمنین (ع) ازدواج کرد در زمان ورود به خانه ایشان اعلام کرد که تا زمانی که حضرت زینب (س) دختر بزرگ حضرت زهرا (س) اجازه ورود ندهد، وارد خانه نمی‌شود. این رفتار ایشان نهایت ادب و خضوع در برابر فرزندان حضرت زهرا (س) را نشان می‌دهد.
در روایت‌ها نوشته شده حضرت ام البنین (س) مانند مادری فداکار از فرزندان حضرت زهرا (س) مراقبت می‌کرد و همیشه آنها را بزرگ و سرور خود می‌دانست. این ادب را به فرزندان خود از جمله حضرت عباس (ع) هم آموزش داده بود تا بدانند فرزندان حضرت زهرا (س) از ائمه اطهار علیهم السلام و پیشوایان و بزرگان دنیا و آخرت هستند.