بیان مسائل «طبی» در اسلام
امروزه کتاب هایى به نام طب النبى(ص) و طب الائمه(ع) در اختیار داریم که در آنها دستورات بهداشتى معصومین(ع) نقل شده، که گاه اشاراتى از قرآن نیز مشاهده می شود. مثلاً امروزه دانشمندان تغذیه از آثار فوق العاده عسل می گویند، در حالى که قرآن می فرماید: «در آن، شفا و درمانى براى مردم است». همچنین توصیه پیامبر(ص) که می فرماید: «تا گرسنه نشده اید نخورید و تا کاملاً سیر نشده اید دست از غذا بکشید»، در واقع دستوراتی که درباره غذاهاى حلال و حرام وارد شده مربوط به آثار خوب و بد آنهاست، مانند تحریم شراب، و… .
امروزه کتاب هایى به نام طب النبى(صلى الله علیه وآله) و طب الائمه و طب الرضا(علیه السلام) در اختیار داریم که در آنها سخن از یک رشته دستورات طبى و بهداشتى از معصومین(علیهم السلام) نقل شده، گاه نیز اشاراتى از قرآن مجید در آنها دیده مى شود. مثلاً امروز دانشمندان تغذیه آثار فوق العاده اى براى عسل قائلند و با پیشرفت علوم خواص بیشتر آن در بهداشت و درمان بیمارى ها کشف مى شود. این در حالى است که قرآن مجید در سوره «نحل» با صراحت مى گوید: «فِیهِ شِفَاءٌ لِّلنَّاسِ»؛ (در آن، شفا و درمانى براى مردم است). و تعبیرات دیگرى که پرده از روى مسائل بهداشتى و درمانى بر مى دارد، همانند دستور معروف پیامبر(صلى الله علیه وآله) بر این که تا گرسنه نشده اید غذا نخورید و تا کاملاً سیر نشده اید دست از غذا بکشید که در واقع ناظر به آیه شریفه «کُلُوا وَاشْرَبُوا وَلاَ تُسْرِفُوا»؛ ([از نعمتهاى الهى] بخورید و بیاشامید، ولى اسراف نکنید که خداوند مسرفان را دوست نمى دارد)، است.
بسیارى از دستورهایى که در زمینه نوشیدنى ها و غذاهاى حلال و حرام وارد شده مربوط به تأثیرات خوب و بد آنهاست، تحریم شراب و مواد مخدر، تحریم گوشت حیوانات درنده، خوردن خون و گوشت مردار و ماهیانى که در آب مرده اند و امثال اینها همگى ارتباط نزدیکى با زیان هاى بهداشتى آنها دارد. توصیه به خوردن میوه ها و سبزى ها و دانه هاى غذایى ارتباط آشکارى با فوائد بهداشتى آنها دارد. روایات طبى نقل شده از پیغمبر اکرم و ائمه هدى(علیهم السلام) نیز با صراحت این مسائل را بازگو مى کند.
درست است که وظیفه دین و آیین، هدایت مردم به راه هاى راست و اعتقادها و برنامه هاى اخلاقى است و رسالت انبیا به عنوان طبیبان روحانى درمان انواع بیمارى هاى فکرى و اخلاقى است، ولى از آنجا که طب جسمانى رابطه نزدیکى با طب روحانى دارد گاه در این امور نیز توصیه هایی می نماید. به بیان دیگر مسائل مربوط به سلامت جسم رابطه نزدیکى با سلامت روح دارد ازاین رو سلامت جسم نیز مورد توجه اسلام بوده است.