علت آشکار نکردن همه علایم ظهور امام زمان (عج)توسط ائمه (ع)

به چه علت درباره علایم ظهور امام زمان (عج) این همه صحبت به میان آمده است و از ریز به ریز حوادث آخرالزمان توسط پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) سخن گفته شده است؟

۱. با تحقّق این نشانه ‏ها و انطباق این اوصاف در وجود امام زمان(عج) به هنگام ظهور، همه شک‏ها و تردیدها برداشته مى‏ شود و مردم منتظر ظهور، در اوج یقین و ایمان و آگاهى، او را خواهند شناخت و با وجود انبوه نشانه‏ ها و تحقّق صفات در وجود گرامى او، دیگر فرصتى براى صاحبان دل‏هاى بیمار نمى‏ ماند که در مورد آن حضرت تردید کنند و یا بذر تردید بیفشانند!!
۲. خداوند مى‏ دانست که شمار بسیارى از گمراهان و هواپرستان، به دروغ و دجّال گرى و نیرنگ، ادعاى مهدویت مى‏ کنند؛ به همین جهت این نشانه ‏هاى مهم را قرار داد تا مردم با آگاهى از آنها، نه تنها فریب ادعاهاى گمراهان و وسوسه ‏هاى شیطان‏ها را نخورند؛ بلکه همین نشانه ‏ها، ادّعاى باطل و دروغین مدّعیان مهدویت را با شکست و رسوایى روبه ‏رو سازد و میدانى براى دجّال‏گرى آنان نگذارد.
۳. علایم ظهور نشانه‏ هاى نزدیک شدن فرج آل محمدصلى الله علیه وآله است. بنابراین با تحقّق هر یک از آنها، نور امید در دل‏هاى مؤمنان پرفروغ‏تر شده و بر اثر آن، مقاومت آنان در برابر سختى‏ ها دوچندان مى‏ شود و گذر از مسیر پرتلاطم دوران غیبت برایشان آسان مى‏ گردد. با تحقق هر یک از این نشانه‏ ها، مؤمنان خود را براى درک آن روز بزرگ و همراهى و همکارى با امام مهدى(عج) آماده مى‏ کنند و حرکت اصلاحى آنان، شتاب بیشترى مى ‏یابد.
۴. این علامات و نشانه‏ ها فى نفسه جنبه تشریفاتى دارد و خداوند به وسیله آنها، از مقام آن حضرت تجلیل مى ‏کند؛ چنان‏که از مقام خاتم ‏الانبیاء، به نظیر این علامات تجلیل کرد. پس ظهور این نشانه ‏ها بر عظمت آن حضرت و اهمیت مقاصد و آرمان‏هاى او دلالت دارد.
۵.این علایم نوید دادن به مؤمنان است به این که پیش از ظهور پرچم‌هایی قیام خواهند کرد که به حق دعوت و در این راه تلاش می‌کنند، و تآکیدی است بر واجب بودن گردآمدن به دور آن‌ پرچم‌ها و یاری دادن آن‌ها.
۶. صدها مورد از نشانه های ظهور تحت عنوان «علایم آخرالزمان » در روایات مربوط برشمرده شده که به اثرات جدا ماندن مردم از تعالیم اسلام و محروم ماندن آنان از سرپرستی آشکار معصومین، علیهم السلام، اشاره دارند. مانند: از بین رفتن اهمیت نماز، خیانت در امانت، حلال شمردن دروغ و علنی شدن فحشا. اینها تاکید بر این است که منتظران باید پایبند به آموزهای دینی باشند و سلامت روحی و اخلاقی خود را حفظ کنند.
با مقایسه برخی روایات مربوط به نشانه های ظهور با برخی دیگر می توان به نکاتی هشدار دهنده و عبرت آموز و بیداری آفرین دست یافت. چنانکه وقتی در روایتی می خوانیم که قبل از ظهور شرایطی پیش می آید که از «قرآن » جز رسم و از «اسلام » جز اسم آن باقی نماند، شرح همین نشانه را در روایتی می یابیم که:
«قبل از ظهور، بردباری، ضعف به شمار می آید و ستمگری، افتخار. شهادت به دروغ پدیدار می گردد و تهمت ها مورد قبول قرار می گیرد. قرآنها آراسته می شوند و مساجد زینت می یابند. دروغگو مورد تصدیق قرار می گیرد و خیانتکار مورد امانت واقع می شود.