علت نبود باید و لفظ وجوب نماز در قرآن

چرا در قرآن برای وجوب نماز لفظی که دلالت بر واجب بودن آن باشد، نداریم. مثلا نگفته است که باید نماز بخوانید؟

آیات زیادی در قرآن آمده که دلالت بر وجوب نماز می کنند و این لفظ(باید) همان وجوب است که از فعل امر در آیات وارد شده در قرآن استفاده می شود که ما به بعضی از آنها اشاره می کنیم:

اول: آیه «وَ أَقیمُوا الصَّلاهَ وَ آتُوا الزَّکاهَ وَ ارْکَعُوا مَعَ الرّاکِعینَ: و نماز را برپا دارید و زکات را ادا کنید…»( سوره بقره، آیه ۱۱۰)

دوم: آیه «حافِظُوا عَلَی الصَّلَواتِ وَ الصَّلاهِ الْوُسْطی‏: در انجام همه نمازها به خصوص نماز وسطی (نماز ظهر ) کوشا باشید»( سوره بقره، آیه ۲۳۸)

سوم: آیه «… فَأَقیمُوا الصَّلاهَ إِنَّ الصَّلاهَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنینَ کِتابًا مَوْقُوتًا: نماز را اقامه کنید. زیرا نماز وظیفه ثابت و معینی برای مؤمنان است»( سوره نساء، آیه ۱۰۳)

نتیجه اینکه اولا: خداوند در قرآن انجام نماز را با فعل امر دستور می فرمایند؛ بدین معناست که نماز واجب است و باید به آن عمل نمود. زیرا فعل امر دلالت بر وجوب دارد. ثانیا: تمام کلمات و الفاظ قرآن، عربی می باشد. پس در قرآن آوردن لفظ فارسی(باید) معنا ندارد. صیغه فعل امر در عربی به معنی باید و حتما، در زبان فارسی است.