پیامد و آسیب های ضعف مشارکت اجتماعی در کشور

معاون وزیر کشور گفت: در برخی ابعاد به دلیل بار فرهنگی که از قبل شکل گرفته، مشارکت اجتماعی ما دچار تضعیف شده است. برای مثال ما همواره شاهد افتخارآفرینی جوانان در رشته‌های ورزشی انفرادی هستیم اما این موفقیت عموما در رشته‌هایی که ذات گروهی دارند، شکل نگرفته است.

به گزارش خبرگزاری افسران، محمد عباسی، معاون وزیر کشور و رئیس سازمان امور اجتماعی کشور در یک برنامه تلویزیونی درباره ساز و کار سازمان امور اجتماعی و اهمیت کار جمعی و سازمان‌های مردم‌نهاد سخن گفت.

عباسی گفت: در دوره‌های تاریخی مختلف، همواره مسائل متفاوتی در مرکز ثقل جامعه و مورد تمرکز عموم قرار گرفته است.نکته قابل توجه این است که معمولا در خلال فعالیت‌ها همواره آسیب‌ها و مشکلاتی نیز شکل می‌گیرند. لذا در کشور عزیزمان نیز در کنار همه افتخارات و موفقیت‌ها، ما شاهد شکل‌گیری برخی آسیب‌های اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی بوده‌ایم که در دوره‌های مختلف، بسته به شرایط و زیرساخت‌های جامعه شدت گرفته‌اند. 

وی افزود: به وجود آمدن این آسیب‌های اجتماعی همواره یکی از نگرانی‌های رهبر معظم انقلاب بوده و هست. به عنوان برخی از این آسیب‌ها می‌توان به ازدیاد طلاق یا بعضی از اختلالات روحی و روانی مانند خودکشی اشاره کرد. لذا در اینجا نقش یک سازمان که به شناسایی این آسیب‌ها پرداخته و با ریشه‌یابی، تدابیر درست را در جهت حل آن‌ها بیاندیشد، بسیار ضروری است. 

عباسی اظهار داشت: ظرفیت‌های اجتماعی یکی از نقاط بالقوه و از مهم‌ترین لازمه‌های پیروزی یک ملت است که یکی از بارزترین مولفه‌های آن، مشارکت اجتماعی است. این مشارکت اجتماعی لازم است که مورد حمایت قرار گرفته و از یک ظرفیت بالقوه، به ظرفیت بالفعل تبدیل شود. 

وی در ادامه گفت: در سال ۹۴ و ۹۵، یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مقام معظم رهبری، شبیخون فرهنگی دشمنان بود و به همین دلیل دستور فرمودند که یک سازمان واحد جهت ایجاد هماهنگی و انسجام بین همه دستگاه‌ها و متمرکز بر مسائل اجتماعی ایجاد شود. همین شد که سازمان امور اجتماعی در مجموعه وزارت کشور شکل گرفت. 

عباسی اظهار کرد: تا قبل از انقلاب اسلامی مساله مشارکت اجتماعی معنایی نداشت. بعد از انقلاب بود که ما شاهد مشارکت بی نظیر مردم در همه صحنه‌ها و به خصوص انتخابات بوده‌ایم. نکته حائز توجه این است که آیا این مشارکت می‌تواند در همه ابعاد صورت بگیرد؟ پاسخ این سوال مثبت است. 

وی افزود: در برخی ابعاد به دلیل بار فرهنگی که از قبل شکل گرفته، مشارکت اجتماعی ما دچار تضعیف شده است. برای مثال ما همواره شاهد افتخارآفرینی جوانانمان در رشته‌های ورزشی انفرادی هستیم. اما این موفقیت، عموما در رشته‌هایی که ذات گروهی دارند، شکل نگرفته است. این نشان می‌دهد که کار جمعی به فرهنگ‌سازی بیشتری نیازمند است. 

عباسی اظهار داشت: در تشکیل سازمان‌های مردم‌نهاد یا سمن‌ها، جامعه ما عملکردی متوسط داشته است. یکی از دلایل این موضوع این است که در ایران ما هنوز شاهد فعالیت‌های زیرزمینی هستیم. لذا درحرکت‌های اجتماعی، یک فرایند سازماندهی و ثبت نیاز است که این خود نیاز به توانمندسازی و کسب مهارت توسط افراد فعال جامعه دارد.

وی در ادامه گفت: همه ما باید به این فهم مشترک برسیم که تشکیل سازمان‌های اجتماعی، نیازمند جامعه‌ای سالم و پویاست. در همه جای دنیا این سیستم وجود دارد که دولت به ریز ابعاد‌های جامعه ورود نمی‌کند و این مردمی که کالبد اصلی جامعه را شکل می‌دهند، هستند که باید گرد هم بیایند و در جهت احیای ابعاد مختلف جامعه تلاش کنند.

عباسی گفت: ما باید روحیه همیاری و همکاری را در خود تقویت کنیم. این موضوع سبب شکل‌گیری معرفت برای انجام کارهای جمعی می‌شود. در ایران برای هر یک از فعالیت‌های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی، پروتکل‌های تعریف‌شده‌ای وجود دارد و شخص برای ورود به این عرصه‌ها، لازم است که مجوز مربوطه را کسب کند. برای فعالیت‌های غیرانتفاعی و عام‌المنفعه که ذات داوطلبانه دارند، مجوز از جانب سازمان امور اجتماعی فراهم خواهد شد. فرایند کسب مجوز از طریق وبسایت سازمان امور اجتماعی صورت می‌گیرد. 

وی در ادامه گفت: کار جمعی به حد کلان، یک قدرت نرم است. جامعه‌ای که اتحاد در آن وجود داشته باشد، همواره پشتوانه دولت برای ایستادگی در برابر دشمنان خواهد بود. نکته مهم دیگر این است که اگر آسیب‌های اجتماعی از همان ابعاد کوچک مانند خانواده شناسایی و حل و فصل شود، جامعه به سمت پیشرفت حرکت خواهد کرد. در اینجا در نظر گرفتن این موضوع که همه ما سواران یک کشتی هستیم، بسیار حائز اهمیت است.