توافق تبادل زندانیان می‌تواند نشانه مثبتی از تغییر رفتار آمریکا باشد
از ابتدای انتشار خبر توافق ایران و آمریکا برای آزادسازی زندانیان، رسانه‌ها و مقامات آمریکایی با گروگان خواندن محکومین زندانی در ایران و برجسته کردن آزادسازی منابع ارزی کشورمان، سعی کردند خود را اُبَرقهرمان بشردوستی معرفی کنند و اقدام ایران را باج‌گیری جلوه دهند.
جمهوری اسلامی ماه‌ها قبل بر مبنای رویکرد بشردوستانه، مذاکره غیرمستقیم با آمریکا برای آزادی زندانیان دو طرف را آغاز کرده بود اما واشینگتن بارها با رفتار سیاسی و فرصت‌طلبانه، مذاکرات را به حاشیه برد و روند آزادی زندانیان را با بن‌بست مواجه کرد.
روشن است که آزادسازی منابع ارزی ایران در کره که با اقدامات غیرقانونی آمریکا بلوکه شده بود، مصداق احقاق حق است و نه باج‌گیری و طرفی که همواره با قلدری، حقوق سایر کشورها را برای تحمیل خواسته‌های غیرقانونی خود زیر پا می‌گذارد آمریکاست و نه ایران.
طرف آمریکایی از شب گذشته با وارونه‌نمایی تلاش می‌کند ناکامی خود در باج‌خواهی و استفاده ابزاری از این پرونده برای تحمیل فشار به ایران را به عنوان دستاوردی بشردوستانه برای خود فاکتور کند.
اسناد و شواهد نشان می‌دهد که پرونده مبادله زندانیان میان ایران و آمریکا دو سال است که با طی فراز و فرودهایی در جریان بوده است.
در تابستان ۱۴۰۱ که آمریکایی‌ها با سیاسی‌کاری زیر میز مذاکرات رفع تحریم‌ها زدند، به یک‌باره و برخلاف ادعاهای اولیه خود مبنی بر جدا بودن مسائل سیاسی از موضوع تبادل زندانیان، توافق شکل گرفته را نیز بر هم زدند و با تمرکز بر رخدادهای پاییز ۱۴۰۱، صراحتا عنوان کردند که هیچ مذاکره‌ای با ایران روی میز نیست!
بر اساس این حقایق، تردیدی نیست که مذاکرات مذکور برخلاف تبلیغات غربی‌ها به‌دلیل رویکرد سیاسی آمریکا و تلاش این کشور برای گره زدن آن به موضوعات غیرمرتبط، بسیار طولانی شد.
اکنون توافق حاصل شده برای تبادل زندانیان را باید به عنوان اقدامی که می‌تواند نشانه مثبتی از تغییر رفتار آمریکا در این پرونده باشد، مورد توجه قرار داد.
