مصادیق کودک آزاری و ناآگاهی والدین/ سبک تربیتی نادرست ترساندن کودک
برخی گمان می‌کنند کودک‌آزاری تنها به کتک زدن کودک محدود می‌شود. در حالی که آزارهای کلامی تاثیراتی بر روحیات کودکان می‌گذارد که ممکن است بعدها تبدیل به برخی اختلالات شوند.
به گزارش خبرگزاری افسران، کودک آزاری به رفتاری گفته می‌شود که سلامت جسمی، روحی و روانی کودک را تهدید کند. به گفته کارشناسان بیشتر کودک آزاری‌ها از سوی پدر و مادر و بستگان نزدیک کودک صورت می‌گیرد.
کودکان قشر آسیب‌پذیر جامعه هستند که دفاعی از خود ندارند، همین موضوع برای برخی پدرو مادرها بستر آزار و اذیت این کودکان را فراهم می‌کند واز جایی که تنها پناه کودکان پدرو مادر هستند، بیشتر این کودکان برای نجات خود اقدامی انجام نمی‌دهند و سعی می‌کنند برای محافظت از شخص آزاردهنده، آزاردیدگی خودرا پنهان کنند. کودک آزاری علاوه بر آسیبهای جسمی و روحی زیادی که ایجاد می‌کند، باعث اختلالات روانی می‌شود که در درازمدت پدیدار می‌شوند.
اختلال شخصیت ضداجتماعی، اضطراب و افسردگی از جمله اختلالاتی هستند که ناشی از آزار در کودکی‌اند و می‌توانند تا آخر عمر با شخص همراه باشند. برخی آزارها با هدف آزار دادن کودک صورت نمی‌گیرد و برای پدرو مادر صرفا جنبه تربیتی دارد چرا که برخی والدین برای اینکه فرزندشان حرفشان را بهتر گوش دهد، کودک را تهدید به تنبیه فیزیکی می‌کنند بدون اینکه از آثار این تهدید بر روی کودک اطلاعی داشته باشند.
والدین فکر می‌کنند اگر فرزندشان را بترسانند بهتر می‌توانند آن‌هارا تربیت کنند
روزبهانی روانشناس بالینی در این باره گفت: متاسفانه برخی والدین فکر می‌کنند اگر فرزندشان را بترسانند بهتر می‌توانند آن‌هارا تربیت کنند اما این کار باعث می‌شود فرزندشان در بزرگسالی دچار اختلال شخصیت ضداجتماعی و دو قطبی شود و معمولا این فرزندان فکر می‌کنند والدینشان می‌خواهند آن‌هارا کنترل کنند و هرلحظه امکان دارد با هر کاری والدینشان خشمگین شوند، برای همین از انجام هرکاری می‌ترسند.
برخی گمان می‌کنند کودک‌آزاری تنها به کتک زدن کودک محدود می‌شود
وی افزود: برخی گمان می‌کنند کودک‌آزاری تنها به کتک زدن کودک محدود می‌شود مثلا اگر شما مادری که فرزندان خودرا مورد ناسزا نفرین تحقیر قرار می‌دهد را کودک‌آزار خطاب کنید، می‌گوید من فرزندانم را کتک نمی‌زنم. در حالی که آزارهای کلامی تاثیراتی بر روحیات کودکان می‌گذارد که ممکن است بعدها تبدیل به برخی اختلالات شوند.
روانشناس بالینی راجب این موضوع گفت: کلمات آسیب زننده هستند. مثلا اگر به کودک بگوییم تو بی‌ارزشی، با دیگران مقایسه‌اش کنیم، تحقیرش کنیم، تماس بدنی با او برقرار نکنیم، همدلی نداشته باشیم، این‌ها زیر مجموعه آزارهای عاطفی است که می‌تواند زمینه ساز سواستفاده‌های عاطفی باشد.
نشانه‌هایی که ثابت می‌کند کودک شما آزار دیده
روز بهانی در رابطه با نشانه‌هایی که ثابت می‌کند کودک شما آزار دیده است گفت: اگر کودکی گوشه‌گیری، اضطراب زیاد، پرخاشگری زیاد، نداشتن وابستگی به پدرو مادر و رفتارهای نامتناسب با سن از خود نشان داد، احتمالا تحت سواستفاده‌های عاطفی قرار گرفته و تحت آزارهای کلامی بوده است. وجود ورم، کبودی و خراش بر بدن کودک و اینکه کودک همیشه حالت تدافعی دارد یا منتظر اتفاق بدی است و از لمس توسط دیگران فراری است و لباس‌هایی می‌پوشد که کسی متوجه آسیب دیدگی‌های بدنش نشود این‌ها نشان می‌دهد که این کودک آزار جسمی دیده است. اگر کودکمان لباس‌های کثیف بپوشد، بهداشتش را رعایت نکند، تنهایی بازی کند، به موقع به مدرسه نرود و دیر به خانه بیاید این کودک مورد بی‌توجی واقع شده است.
اقلیما پدر مددکاری ایران نیز در رابطه با آزارهای روحی کودکان گفت: آزارهای روحی هزاران برابر بدتر از آزارهای جسمی هستند. زمانی که جسم آسیب می‌بیند به مرور زمان التیام پیدا می‌کند ولی وقتی به یک کودک آزار روانی وارد کنیم، آثارش تا آخر عمر در آن کودک باقی می‌ماند. پس کتک زدن کمترین آسیبی است که می‌توان به یک کودک وارد کرد. احساس نداشتن امنیت که از آزارهای روحی در کودک ایجاد می‌شود تا آخر عمر در روان آن کودک باقی می‌ماند.
بیشتر بزهکاران در کودکی تحت آسیب آزار قرار گرفته‌اند
برخی در طول عمر خود با آسیبهای کودکی خود کنار می‌آیند برخی نیز برای درمان اختلالات و فراموش کردن آینده تلخ خود به سراغ مشاوره و متخصص می‌روند ولی برخی برای انتقام آسیبهای کودکی خود را در جامعه انعکاس می‌دهند و حتی برای التیام دردهایی که در کودکی متحمل شدند، دست به کودک آزاری می‌زنند. اقلیما پدر مددکاری ایران در این باره اظهار کرد: افرادی که در کودکی مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند، در بزرگسالی به دیگران آسیب می‌زنند. کسی که به دیگران تجاوز می‌کند، اگر به گذشته‌اش نگاه کنیم، می‌بینیم که خوش نیز مورد تجاوز قرار گرفته است. نمی‌شود گفت این صد در صد است ولی بیشتر بچه‌هایی که در خانواده معتاد بزرگ می‌شوند در بزرگسالی گرفتار اعتیاد می‌شوند.
کودکان آزار دیده خشمی درونی نسبت به والدین دارند
صابری‌پور روانشناس کودک نیز در این رابطه گفت: خشونت خانگی علیه کودک می‌تواند برای او تبدیل به الگوی رفتاری شود و در نسل‌های بعد هم اتفاق بیافتد. کودکی که شاهد خشونت از سوی والدینش بوده همین رفتار را در بزرگسالی و علیه کودک خود تکرار خواهد کرد.
وی افزود: کودکی که خشونت دیده است، خشمی درونی در خود نسبت به والدین دارد که در بزرگسالی برای او مشکل‌ساز می‌شود.
عواقب خشونت‌های جسمی و روانی علیه کودکان می‌تواند در آینده به عقده و نفرتی از پدر و مادر تبدیل شود و در بزرگسالی تصمیم به تلافی بگیرند؛ چراکه هرچه زمان می‌گذرد والدین پیرتر و کودکان بزرگ‌تر می‌شوندو همین بستر تلافی را برای برخی از کودکان فراهم می‌کند. به علاوه والدین با داد زدن، فحاشی و تنبیه فیزیکی ضعف رفتاری خود را نشان می‌دهند که می‌تواند باعث شود که کودک فکر کند پدر و مادرش افراد ضعیفی هستند که نمی‌توانند راه‌های دیگری را برای برقراری ارتباط انتخاب کنند. نهادهای مسئول باید وارد عمل شوند و با آموزش خانواده‌ها در راستای کاهش کودک‌آزاری حرکت کنند چراکه برخی از والدین متوجه نیستند که رفتارشان مصداق آزار است و این را یک سبک تربیتی می‌دانند.