پزشک جهادگری که برگزیده تندیس ملی فداکاری شد
جواد مولایی، عضو برگزیده دوازدهمین آیین اعطای تندیس ملی فداکاری، پزشک جهادگری است که در قالب گروه مدد، بارها به شهرستان‌ها و استان‌های مختلف کشور سفر کرده و همراه با گروه‌های جهادی پزشکی به خدمت‌رسانی در نقاط محروم کشور پرداخته است.
فداکاری از زیباترین جلوه‌های روح متعالی است و زمانی درخشش آن چشمگیر می‌شود که این زیبایی با شکوفایی جوانی قرین شود و در این صورت چشم هر نظاره‌گری را به خود خیره خواهد کرد و شعاع پرتو آن تا عمق وجود انسان رخنه می‌کند و ناخواسته آدمی را به تحسین وامی‌دارد و این مهم در جوان دانشجو، که در فضای علم و معرفت تنفس می‌کند، جلوه‌های پایدار و جاودانی را می‌آفریند.
بر این اساس و در برگزاری سالانه رویداد فرهنگی آیین تندیس ملی فداکاری، که از سوی جهاددانشگاهی برگزار می‌شود، از دانشجویان و گروه‌های دانشجویی فعال در حوزه مصادیق فداکاری چون حضور داوطلبانه در دفاع از کشور، انقلاب اسلامی و حریم اهل‌البیت (ع) و ارائه خدمات پیشگیرانه و امدادرسانی داوطلبانه در حوادث و رخدادهای طبیعی یا غیرمترقبه تقدیر می‌شود.
از دیگر مصادیق فداکاری می‌توان به انجام فعالیت‌های داوطلبانه در امور خیریه، تأمین ارگان‌های حیاتی بیماران نیازمند از طریق اهدای خون و عضو، مشارکت داوطلبانه در سازندگی، آبادانی و محرومیت‌زدایی کشور، انجام فعالیت‌های داوطلبانه در حوزه‌های سلامت و توانبخشی اشاره کرد.
امسال نیز چون سنوات گذشته دوازدهمین آیین اعطای تندیس ملی فداکاری دانشجویان ایران با همکاری سازمان جهاددانشگاهی تهران، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سازمان جوانان جمعیت هلال‌احمر، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، سازمان بهزیستی کشور، وزارت آموزش و پرورش، سازمان انتقال خون ایران، دانشگاه آزاد اسلامی، سازمان سازمان حفاظت محیط‌زیست، کمیته امداد امام خمینی(ره) و سازمان نظام پزشکی کشور برگزار شد.
جواد مولایی، پزشک جهادگری است که به عنوان یکی از برگزیدگان دوازدهمین آیین اعطای تندیس ملی فداکاری دانشجویان ایران انتخاب شد. اهم فعالیت‌ها و اهداف وی برای ورود به فعالیت‌های جهادی را می‌توانید در ادامه بخوانید و ببینید.
ضمن معرفی کامل خود، چگونگی انتخابتان را در دوازدهمین آیین ملی اعطای تندیس فداکاری توضیح دهید.
بنده جواد مولایی و اصالتاً اهل زیرکوه شهرستان قائنات در استان خراسان جنوبی هستم. به توفیق الهی و با تلاش و همراهی اساتید خود در دوران تحصیل توانستم چهار مدرک تحصیلی را در رشته‌های دکتری تخصصی مدیریت دولتی و کارشناس حقوق و دبیری و فوق لیسانس اپتومتری از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران اخذ کنم. همچنین بنده مدیرکل اجتماعی سازمان نظام پزشکی، رئیس انجمن علمی اپتومتری ایران و مدرس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی هستم و نیز مدیریت و تأسیس کلینیک‌های دندانپزشکی، پوست و مو، چشم‌پزشکی، ارتوپدی، زنان و زایمان و قلب و عروق آریا و گلستان را بر عهده دارم.
طی برگزاری آیین اعطای تندیس ملی فداکاری، افرادی که به نحوی سابقه فعالیت در امور خیرخواهانه و جهادی را داشتند، از سوی نهادهای مختلف معرفی شدند و در هیئتی متشکل از وزارت علوم، تحقیقات و فن‌آوری، وزارت آموزش و پرورش، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، هلال احمر، کمیته امداد امام خمینی(ره) و سازمان بهزیستی ارزیابی و انتخاب شدند.
در دوازدهمین آیین تندیس ملی فداکاری، که از سوی جهاددانشگاهی و در محل تالار فردوسی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برگزار شد، افراد منتخب از سوی نهادهای مختلفی که بدان‌ها اشاره شد و با توجه به سابقه و رزومه فعالیت آنان و نیز خدماتی که در حوزه‌های مختلف جهادی ارائه داده‌اند، انتخاب و معرفی شدند.
چه فعالیت ویژه‌ای باعث شد تا شما از سوی سازمان نظام پزشکی به عنوان فداکار برتر انتخاب شوید؟
البته بنده که فعالیت ویژه‌ای نداشتم و هر آنچه انجام داده‌ام، از روی وظیفه بوده است. بنده از سال ۸۸ در گروه‌های مختلف جهادی که در شهرستان‌ها و تهران مشغول خدمت‌رسانی به محرومان هستند، فعالیت می‌کنم و همین فعالیت‌ها از سوی سازمان نظام پزشکی بررسی و باعث شد تا بنده به این توفیق دست پیدا کنم.
حضور در گروه‌های جهادی پزشکی شامل پزشکان در رشته‌های مختلف که علی‌رغم خدمت‌رسانی به محرومان در کلینیک‌های خود، به صورت گروهی در شهرستان‌ها و نقاط محروم کشور حاضر می‌شوند، از جمله فعالیت‌هایی بود که مدنظر سازمان نظام پزشکی قرار گرفت و موجب شد تا بنده به این توفیق دست یابم و به عنوان فرد فداکار در این آیین انتخاب و معرفی شوم. در این آیین فعالیت‌هایی که در زمینه‌های مختلف اجتماعی و خیرخواهانه از جانب افراد و دانشجویان انجام شده بود، از سوی نهادهای مختلف فهرست شد و افراد براساس همین فعالیت‌ها امتیازبندی و به عنوان فرد فداکار و منتخب معرفی شدند.
درباره فعالیت‌های خود در گروه‌های جهادی پزشکی توضیح دهید.
بنده در بخش خصوصی دارای سه کلینیک و مجموعه‌های پزشکی هستم که در رشته‌های مختلف همچون زنان و زایمان، ارولوژی، ارتوپدی، قلب، پوست، اطفال، داخلی و… ارائه‌کننده خدمات پزشکی هستند. در زمینه ارائه خدمات به مناطق محروم کشور تاکنون اردوهای جهادی فراوانی را همراه با پزشکان این مجموعه در مناطق محروم کشور برگزار و نیز برای ارائه خدمات رایگان پزشکی به مردم محروم کشور در حوزه‌های مختلف اقدام کرده‌ایم.
در حوزه نظام پزشکی نیز در قالب گروه مدد، چندین مرتبه به شهرستان‌ها و استان‌های مختلف کشور سفر کرده‌ایم و همراه با گروه‌های جهادی پزشکی به خدمت‌رسانی به مردم در نقاط محروم کشور پرداخته‌ایم. در کلینیک‌ها نیز با نهادهایی همچون کمیته امداد امام خمینی(ره)، سازمان بهزیستی و مؤسسات خیریه قرارداد همکاری داشته و در قالب این تفاهم‌نامه‌ها در حال خدمت به مردم هستیم. طی این تفاهم‌نامه‌ها افراد کم‌‌بضاعت و محروم از سوی نهادهای مربوطه به ما معرفی و سپس در مجموعه کلینیک‌های تخصصی آریا و گلستان به صورت رایگان درمان می‌شوند.
طی ایام گذشته همراه با یک گروه از فعالان جهادی پزشکی شامل متخصصان رشته‌های مختلفی همچون زنان و زایمان، اورولوژی، ارتوپدی، داخلی، چشم و… رهسپار جزیره مینو در شهرستان آبادان شدیم. در این جزیره خدمات معاینات، ویزیت پزشکان، داروی مورد نیاز بیماران، عینک و سمعک و حتی جراحی به صورت رایگان به مردم ارائه شد. سال گذشته نیز توفیق داشتیم که تعداد ۳۱ عمل جراحی رایگان به همراه معاینه و مشاوره رایگان را برای هزاران نفر از بیماران انجام دهیم که امیدواریم مورد قبول درگاه حق‌تعالی قرار گیرد.
بیشترین مشکلاتی که مردم در مناطق محروم کشور با آن‌ها دست به گریبان هستند چیست؟
مردم ایران اسلامی بسیار شریف و قدرشناس هستند و این بارزترین ویژگی آنان محسوب می‌شود که در سفرهای استانی گروه‌های جهادی مشهود است. بیشترین مشکلاتی که مردم را آزار می‌دهد، مشکلات اقتصادی، کمبود مراکز بهداشتی، فقدان نیروهای متخصص و… است. برای مثال بسیاری از شهرستان‌ها مانند شهرستان‌های استان خراسان جنوبی از فقدان بسیاری از متخصصان رنج می‌برند. امروز در مناطق محروم کشور افرادی به دلیل عدم رسیدگی و معاینات پزشکی دچار برخی مشکلات همچون تنبلی چشم شده و حتی بینایی خود را از دست داده‌اند که بسیار آزار دهنده است. مدیریت و ساماندهی خوب می‌تواند بسیاری از مشکلات را به خوبی حل کند، اما مشکلات اقتصادی و کمبود مراکز بهداشتی و درمانی و نیروهای متخصص عمده‌ترین مشکلات مردم مناطق محروم کشور است.
برای گسترش و توسعه فرهنگ جهادی در کشور چه باید کرد تا به رفع محرومیت منجر شود؟
خداوند متعال را شاکریم که ظرفیت همدردی، نوع‌دوستی و نیکوکاری در کشور بسیار فعال است و باید این ظرفیت را به فعلیت برسانیم. برای مثال در جامعه پزشکی این ظرفیت وجود دارد که برای حضور در مناطق محروم و شرکت در اردوهای جهادی با جان و دل وارد میدان شویم. البته هزاران نفر از پزشکان برای حضور در این اردوها اعلام آمادگی می‌کنند. ظرفیت فراوانی در جامعه پزشکی کشور برای خدمت به مردم و ارائه خدمات رایگان به آنان وجود دارد. متخصصان فراوانی در گروه جهادی پزشکی حضور دارند که از اطبای معروف کشور بوده و در تهران دارای مطب و کلینیک هستند، اما کار خود را در تهران تعطیل و در مناطق کم‌برخوردار خدمت می‌کنند.
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سازمان نظام پزشکی، مجمع خیرین و… باید فعالانه‌تر وارد میدان شوند و با برنامه‌ریزی دقیق و ارائه امکانات به پزشکان حاضر در اردوهای جهادی، زمینه را برای خدمت‌رسانی بهتر ایشان در مناطق محروم فراهم کنند. گروه جهادی مدد سازمان نظام پزشکی، که بنده نیز افتخار عضویت در آن را دارم، طی سال گذشته برای یازده هزار نفر از مردم کشور معاینه پزشکی انجام داد که بسیار رضایت‌بخش بود. در این زمینه می‌توان با ساماندهی مناسب گروه‌های جهادی پزشکی، هزاران نفر از مردم را درمان کرد.
چرا پزشکان بیشتر در پایتخت و کلان‌شهرها حضور دارند و خدمات پزشکی خود را در شهرستان‌های محروم ارائه نمی‌کنند؟
ما در کشور هیچ‌گونه کمبودی در زمینه پزشکان متخصص نداریم. مشکل سوء مدیریت و عدم برنامه‌ریزی صحیح است. پزشک متخصص و هر فردی چنانچه بخواهد در مناطق محروم فعالیت کند، باید انگیزه‌ها و زیرساخت‌های لازم وجود داشته باشد. هر یک از پزشکان و متخصصان سال‌ها وقت خود را صرف تحصیل کرده‌اند و برای کار در مناطق محروم باید انگیزه لازم را داشته باشد. البته این انگیزه‌ها در حد متوسط است و آن‌گونه که تبلیغ می‌شود، در این حوزه زیاده‌خواهی وجود ندارد.
بسیاری از نیروهایی که امروز در شهرستان‌ها فعالیت می‌کنند، شاید در آمد آن‌چنانی نداشته باشند که این مسئله با توجه به شرایط اقتصادی موجود، فعالیتشان را با سختی فراوانی مواجه می‌کند. سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان باید قوانینی را تصویب کنند که پزشکان بتوانند در مناطق محروم فعالیت کنند. برای مثال شهرستان قائنات از لحاظ پزشکی، کلینیکی و تفریحی امکانات بسیار حداقلی دارد، اما طبق قوانین موجود، این شهرستان به عنوان شهرستان برخوردار معرفی شده که کاملا اشتباه و سیاست بسیار نادرستی دانسته می‌شود و باعث شده است تا حقوق و مزایای پزشکان در این شهرستان بسیار پایین باشد. پس باید سیاست‌های وزارت بهداشت و مسئولان برای جذب پزشک متخصص و نیروهای پزشکی در مناطق محروم تغییر کند.
برای توسعه مفهوم مسئولیت اجتماعی میان جامعه پزشکی چه باید کرد؟
در رابطه با مسئولیت‌پذیری اجتماعی جامعه پزشکی می‌توان به سال‌های دفاع مقدس اشاره کرد که پزشکان همواره در کنار رزمندگان و جانبازان حضور داشته‌اند. همچنین، در بحران کرونا مسئولیت‌پذیری اجتماعی جامعه پزشکی به خوبی نمایان شد و بسیاری از پزشکان جان خود را در راه نجات بیماران کرونایی فدا کردند. این نوع فداکاری را نمی‌توان ترسیم کرد. جامعه پزشکی همواره به زیبایی به مسئولیت اجتماعی خود عمل کرده است. در شرایط فعلی جامعه یکی از مشکلات عمده‌ای که برای پزشکان وجود دارد، تعرفه‌های پزشکی است. اگر منصفانه به این قضیه بنگریم، این تعرفه‌ها بسیار پایین است. ویزیت بسیاری از پزشکان حتی از دستمزد یک آرایشگر پایین‌تر است.
البته در این زمینه تبلیغات منفی در جامعه وجود دارد. اگر فردی در منطقه‌ای دچار خطا شود، این مسئله باعث نمی‌شود تا کل جامعه پزشکی زیر سؤال رود و در این حوزه بزرگنمایی و جوسازی رسانه‌ای شکل گیرد. نباید هیچ‌گاه تلاش جامعه پزشکی در ایام دفاع مقدس، روزهای شیوع کرونا و حضور ایشان در مناطق محروم کشور را فراموش کنیم، زیرا پزشکان به خوبی به مسئولیت اجتماعی خود عمل می‌کنند. البته باید زمینه مناسب از سوی وزارت بهداشت و برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران فراهم شود تا انگیزه لازم برای پزشکان ایجاد شود. طی دو سه سال گذشته متأسفانه با پدیده مهاجرت بسیاری از پزشکان و سرمایه‌های بسیار ارزشمند جامعه به خارج از کشور مواجه بوده‌ایم که بسیار تأسف‌بار و حاصل سیاست‌های نادرست بوده است و نباید با جوسازی رسانه‌ای بدان دامن زد.
برگزاری آیین اعطای تندیس ملی فداکاری چه تأثیراتی در فرهنگ جامعه دارد؟
سیاست تشویق، روحیه دادن و نگاه مثبت منجر به ایجاد تحولات درونی در انسان از لحاظ روان‌شناسی و اجتماعی خواهد شد. برگزاری چنین آیینی باعث ایجاد انگیزه به ویژه در جوانان می‌شود. بازتاب رسانه‌ای این آیین در رسانه‌ها سبب می‌شود تا افراد بیشتری در جریان این امر قرار بگیرند و به منظور انجام امور خیر اقدام کنند. برگزاری آیینی مانند اعطای تندیس ملی فداکاری نوعی امر به معروف و تبلیغ امر به معروف است و باعث می‌شود تا افراد دیگر با انگیزه بیشتری در مسیر انجام امور خیریه حرکت کنند. در پایان از برنامه‌ریزان این مراسم قدردانی می‌کنم.