پیامدهای تنبیه بدنی کودکان / اثرات بدرفتاری با کودک

یکی از چالش‌برانگیزترین مسائلی که شما به‌عنوان والد با آن روبرو خواهید شد، تربیت فرزندان است. همچنان که کودک شما بزرگ می‌شود، مشکلات و خواسته‌های او نیز بزرگ‌تر می‌شود. عصبانیت و طبیعت سرکش او ممکن است صبر شما را لبریز کند؛ در آن لحظه ممکن است برای تربیت فرزند خود به راهکارهای خشن‌تر مانند تنبیه بدنی متوسل شوید.

چرا والدین کودکان خود را کتک می‌زنند؟
اثرات منفی و عواقب تنبیه بدنی کودکان
راهکارهای تربیتی جایگزین تنبیه کودک توسط والدین

اکثر والدین در ابتدا سعی می‌کنند برای فرزندان خود استدلال کنند، اما زمانی که فرزندان شروع به نافرمانی و سرپیچی از آنها می‌کنند، والدین برای تنبیه کودک چاره‌ای جز کتک زدن نمی‌بینند. با وجود اینکه تنبیه بدنی شیوه تربیتی است که در نسل‌های قبل نیز وجود داشته است، اما تنبیه بدنی کودک چه از نظر روانی و چه فیزیکی، شیوه سالمی به شمار نمی‌آید. علاوه‌برآن، تنبیه بدنی بیش از آنکه اثرات مثبتی داشته باشد، اثرات منفی دارد. در این مقاله نگاه عمیق‌تری نسبت به عوارض تنبیه بدنی کودکان داشته و شیوه‌های تربیتی جایگزین را معرفی خواهیم کرد.

چرا والدین فرزندان خود را کتک می‌زنند؟

هیچ پدر و مادری دوست ندارد که فرزند خود را کتک بزند، اما وقتی فرزندان رفتاری غیرقابل‌کنترل از خود نشان می‌دهند و از والدین خود اطاعت نمی‌کنند، والدین ممکن است برای تربیت کودک از بدو تولد به چنین روشهایی متوسل شوند. در بیشتر موارد، والدین از روی ناامیدی این کار را انجام می‌دهند. زمانی که استدلال کردن و صحبت‌های منطقی نتیجه ندهند، والدین مجبور به تنبیه بدنی می‌شوند. به‌زودی والدین به این شیوه عادت کرده و به‌جای اینکه تلاش کنند فرزند خود را با شیوه‌های ملایم تربیت کنند، راحت‌ترین راه را انتخاب خواهند کرد. همچنین، برخی از والدین کودکان خود را از روی خشم یا ترس کتک می‌زنند، این رفتار می‌تواند واکنش آنها در برابر بدرفتاری کودکان باشد.

عواقب تنبیه بدنی کودکان و مشکلات آن

به‌عنوان یک والد، شما ممکن است احساس کنید که تنبیه بدنی یا کتک زدن فرزندتان می‌تواند رفتار او را اصلاح کند، اما به ما اعتماد کنید، تنبیه بدنی هیچ اثر مثبتی ندارد. در ادامه به چند مورد از اثرات مخرب کتک زدن کودکان اشاره خواهیم کرد. اگر برای تربیت فرزند خود، او را کتک می‌زنید، زمان آن رسیده است که از این کار دست بردارید.

نتیجه کتک زدن، ضربه زدن است.

اگر می‌خواهید با کتک زدن یا داد زدن فرزند خود را تربیت کنید، شما در واقع به او این اختیار را می‌دهید که هر زمان کار بدی انجام داد، به هرآنچه در اطرافش وجود دارد ضربه بزند. کودکان می‌بینند و از آنچه در اطرافشان اتفاق می‌افتد الگو گرفته و قطعاً این رفتارها را به‌زودی بروز خواهند داد. تنبیه بدنی کودکان به‌خاطر اشتباهات کوچک، ترس را در آنها به وجود آورده و این احساس به آنها دست می‌دهد که می‌توانند افراد کوچک‌تر از خود را کتک بزنند.

تنبیه بدنی کودک را بی ارزش می‌کند

آسیب جسمی تنها عوارض تنبیه بدنی کودکان نیست، بلکه به روان کودک نیز صدمه می‌زند. آسیب روانی اثرات مخرب‌تری دارد. اگر فرزند خود را دائماً تنبیه کرده و به او بگویید که رفتارهای او اغلب اشتباه و بد است، او احساس می‌کند که آدم بدی است. او خود را یک بچه بد تصور می‌کند و زمانی که بزرگ‌تر می‌شود، هیچ ارزشی برای خود قائل نخواهد بود و این تصور مثل یک زخم عاطفی ( آسیب های دوران کودکی ) تا سالها با او همراه خواهد بود.

والدین را بی ارزش می‌کند

پس از کتک زدن و تنبیه بدنی فرزند خود، شما احساس می‌کنید که این کار نتیجه خواهد داد و برای چند لحظه از کار خود راضی خواهید بود، اما بعد از کتک زدن فرزند خود، احساس گناه خواهید کرد. اگر به‌خاطر مسائل کوچک کودک خود را کتک بزنید، او از شما خواهد ترسید. همچنین او از اینکه به شما نزدیک شود و بگوید که کار اشتباهی انجام داده است می‌ترسد و از شما فاصله می‌گیرد.

این کار تبدیل به یک عادت خواهد شد

کتک زدن می‌تواند از ضربه‌های کوچک شروع شود، اما پتانسیل آن را دارد که به چیزهای بدتری تبدیل شود. اگر بعد از کتک زدن کودک خود، متوجه شوید رفتار خود را اصلاح کرده است، هر بار که او کار اشتباهی را انجام می‌دهد، او را کتک می‌زنید تا به‌درستی رفتار کند. اگر فرزندتان به شما گوش ندهد و اشتباه خود را بارهاوبارها تکرار کند، شما او را شدیدتر زده تا درس خود را یاد بگیرد. آیا به اینجا ختم می‌شود؟ مرز بین تربیت کردن و سوءاستفاده کردن به‌راحتی محو خواهد شد.

اعتماد به نفس کودک را از بین می‌برد

برخلاف باور عموم مردم، کتک زدن باعث اصلاح رفتار کودکان نمی‌شود. اگر کودک خود را کتک بزنید، درد جسمی کودک تسکین می‌یابد، اما درد عاطفی آن تا همیشه با او خواهد ماند. ممکن است احساس بدی در مورد خود پیدا کند و بر روی عزت نفس و اعتماد به نفس کودک تأثیر بگذارد. هرچه بیشتر او را تنبیه بدنی کنید، اشتباهات بیشتری مرتکب خواهد شد که در نهایت باعث می‌شود احساس بدی نسبت به خود پیدا کند.

تنبیه بدنی کودک را سرکش خواهد کرد.

والدینی که کودک خود را کتک می‌زنند، متوجه آن نیستند که با تنبیه بدنی، کودک را بیشتر از خود دور می‌کنند. اگر مرتباً کودک خود را تنبیه بدنی کنید، یک یا دو بار خواهد ترسید اما بعد از آن تبدیل به کودکی سرکش خواهد شد. او کم‌کم می‌فهمد که بدترین کاری که شما با او خواهید کرد کتک زدن است، بنابراین او ممکن است دستورات شما را نادیده گرفته و هر کاری که دوست دارد انجام دهد.

نافرمانی کودک

خشم کودک از عوارض تنبیه بدنی کودک

کودکی که اغلب از پدر و مادر خود کتک می‌خورد، دچار خشم می‌شود. شما به‌عنوان والد اگر کودکتان اشتباهی بکند عصبانی خواهید شد، اما اگر او را به‌خاطر اشتباهات کودک کتک بزنید، شما نیز بذر خشم را در فرزند خود خواهید کاشت. کودک شما حتی ممکن است هنگام بزرگ شدن دچار مشکلات عاطفی شود.

تنبیه بدنی کودک را ترغیب به رفتارهای غیراجتماعی می‌کند

کودکانی که در حین بزرگ شدن دائماً مورد تنبیه بدنی قرار می‌گیرند، بیشتر از سایر کودکان رفتارهای غیراجتماعی از خود بروز می‌دهند و در بزرگسالی تبدیل به افرادی خودمحور خواهند شد.

کودکان درد را فراموش نمی‌کنند

کودکانی که مورد داد و تنبیه بدنی والدین خود قرار می‌گیرند، فراموش نخواهند کرد که به‌خاطر مسائل پیش‌پاافتاده کتک می‌خوردند. این کار باعث می‌شود که آنها این شیوه را در مورد فرزندان خود نیز بکار ببرند و از آنها دور شوند و والدین خود را تحقیر کنند.

تنبیه بدنی نتیجه‌ای نخواهد داشت

کتک زدن هیچ اثر مثبت و نکات تربیتی برای کودکان به همراه نخواهد داشت. در حقیقت، کتک زدن هیچ نتیجه‌ای جز ترساندن کودک از زندگی نخواهد داشت.

شیوه‌های تربیتی جایگزین تنبیه بدنی کودک برای الدین

کودکان بعد از متولد شدن هیچ‌گونه اختلال رفتاری ندارند. آنها به‌خاطر شیوه‌های تربیتی، مشکلات رفتاری کودک را از خود بروز می‌دهند. اگر کودکتان اشتباهی مرتکب شود، به‌جای داد زدن و کتک زدن او، راهکارهای تربیتی دیگری را برای تربیت او بکار بگیرید.

در ابتدا خونسردی خود را حفظ کنید. اگر کودکتان خطا کرده است، تمام احساسات و خشم خود را به او منتقل نکنید. اگر احساس می‌کنید که ممکن است به فرزند خود آسیب بزنید، کمی به خود زمان بدهید. شما ممکن است در آن لحظه استرس زیادی داشته باشید، اما لزومی ندارد که آن را به فرزند خود منتقل کنید.

به او گوش دهید، صحبت‌کردن همیشه نتیجه می‌دهد. به‌جای فرضیات و کتک زدن، به اصل داستان گوش دهید. او ممکن است برای انجام کاری که شما تأیید نمی‌کنید، دلیل محکمی داشته باشد. قبل از داد زدن یا کتک زدن، اول گوش دهید.

اگر کودک شما کار اشتباهی انجام داده است، دلیلش را به او بگویید. برای او تفهیم کنید که چرا کار او اشتباه بوده است و به او کمک کنید تا دفعه بعد کار درست را انجام دهد. به‌عنوان‌مثال، اگر متوجه شدید که فرزندتان علی‌رغم هشدارهای مکرر شما، روی دیوار نقاشی کشیده است، ممکن است بخواهید با کتک زدن به او درس بدهید. با این وجود، بهترین کار این است که او را متوجه پیامدهای اشتباه خود کنید و او را مجبور کنید که خودش دیوار را بشوید.

به‌خاطر داشته باشید که هر شیوه تربیتی باید طوری باشد که کودک شما را بهتر از قبل کند. این موضوع برای همه کودکان در هر سنی صدق می‌کند، از کودکان نوپا گرفته تا نوجوانانی که در کنترل خشم خود مشکل دارند.

تنبیه بدنی کار درستی نیست، حتی اگر علی‌رغم شیوه تربیتی والدینتان، خوب تربیت شده باشید. راهکارهای تربیتی دیگری نیز وجود دارد که می‌توانید برای تربیت فرزندتان بکار گیرید تا به او حس احترام ببخشید، پس آنها را جایگزین کرده و تنبیه بدنی را کنار بگذارید!