آداب ظاهریِ تلاوت قرآن کدام اند؟

انسان ها برای آنچه برایشان اهمّیت فراوانی دارد، احترام ویژه ای قائل هستند. مثلاً برای وطن   که جان خود را فدای آن می کنند، هنگام نواخته شدن سرود ملّی کشورشان می ایستند و برخی دست خود را به سینه می گذارند. خواندن قرآن نیز با آن همه عظمت و شکوهمندی، آدابی دارد. در قرآن و روایات برای تلاوت قرآن، دو نوع آداب ظاهری و باطنی بیان شده است. طبق آیات و روایات، برخی از آداب ظاهری برای تلاوت قرآن، چنین است:

ـ طهارت داشتن (وضو، تیمّم و … بنا بر شرایط)؛

ـ مسواک زدن؛

ـ دعا کردن، پیش و پس از تلاوت آن؛

ـ پناه بردن به خدا با گفتن: اَعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم؛

ـ خواندن از روی قرآن؛

ـ با اِعرابِ درست خواندن؛

ـ قرائت با ترتیل؛

ـ قرائت با صدای خوش؛

ـ پرهیز از خواندن به شیوه آوازخوانی عیّاشان؛

ـ تکرار آیه یا آیات؛

ـ تکبیر گفتن در پایان هر سوره ای، از سوره ضحٰی تا پایان قرآن.