درآمد ناخنکارها بیشتر از پرستاران است!
رئیس شورای عالی نظام پرستاری :
کمبود پرستار نسبت به تعداد تختهای بیمارستانی در شهر تهران بسیار مشهود است. درآمد پرستاران با سختی و وظایف محوله آنها همخوانی ندارد. برای حل مشکلات کمبود پرستار به نیروی حد واسط متوسل شدهاند.
میزان ماندگاری در حرفه پرستاری کم است. پرستاران ترجیح میدهند به گروههای شغلی دیگر روی بیاروند. درآمد ماهیانه یک پرستار ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومان و یک ناخنکار چندین میلیون تومان است و بیشتر از درآمد ماهیانه پرستار است.
دکتر وحید زمانزاده دبا بیان اینکه بهبود وضعیت معیشت جزو خواستههای جامعه پرستاری از دولت چهاردهم است، اظهار کرد: برنامه مشخص و منعطفی درباره وضعیت معیشت پرستاران وجود ندارد. شرایط و معیشت زندگی پرستاران به ویژه در شهر تهران به دلیل مسائل مختلف مانند اجارهبها سخت است. جامعه پرستاری از دولت آتی میخواهد یک برنامه جامع و منطعف با توجه به شرایط موجود طراحی کند و معیشت پرستاران را در کانون توجه قرار گیرد.
وی در ارتباط با تعداد نیروهای شاغل در گروه پرستاری گفت: در حال حاضر، تناسب میان تعداد تختهای بیمارستانی و پرستاران مناسب نیست و تمام کشور با کمبود شدید پرستار مواجه است. کمبود پرستار نسبت به تعداد تختهای بیمارستانی در شهر تهران بسیار مشهود است. سهیمه و ظرفیتی که برای جذب پرستار در آزمون استخدامی دانشگاههای علومپزشکی درنظر گرفته بودند، خالی مانده است. از طرفی هم درآمد پرستاران با سختی و وظایف محوله آنها همخوانی ندارد.
رئیس شورای عالی نظامپرستاری ادامه داد: کمبود نیروی پرستاری در مراکز درمانی مشهود است. دلیل کمبود نیروی پرستاری در مراکز درمانی، توسعه بیمارستانی و استخدام قطره چکانی نیروهای پرستاری است. موضع جذب و استخدام پرستار باید در کانون توجه سازمانهای «برنامه و بودجه» و «اداری استخدامی» قرار گیرد؛ وضعیت استخدم به نحوی است که مشکلات کمبود نیروی پرستاری به راحتی و در زمان کوتاه حل نمیشود و به زمان طولانی نیاز دارد.
زمانزاده گفت: برخی پرستاران به دلیل بازنشستگی از چرخه ارائه خدمت خارج میشوند و از طرف دیگر، استخدام این گروه شغلی به صورت قطره چکانی است. این مسائل سبب میشود موضوع کمبود نیروی انسانی پرستاری در زمان کوتاه حل نشود. جامعه پرستاری از دولت آتی میخواهد به استخدام نیروی پرستاری توجه کند و برنامه خود را ارائه دهد.
وی با بیان اینکه برای حل مشکلات کمبود پرستار به نیروی حد واسط متوسل شدهاند، گفت: به منظور حل مشکلات کمبود پرستار طی سالهای اخیر به نیروهای حد واسط متوسل شدهاند اما نیروی حد واسط از منظر درمانی نمیتواند جایگزین پرستاران شود. به طور مثال، توسعه بهیاری نمیتواند از منظر قانونی توجیهکننده جایگاه پرستاری باشد. بنابراین به جای توسعه نیروی حد واسط میتوان ظرفیت دانشکدههای پرستاری را افزایش داد.
زمانزاده با بیان اینکه ترک کار و عدم ماندگاری از دیگر چالشهای جامعه پرستاری به حساب میآید، گفت: میزان ماندگاری در حرفه پرستاری کم است و پرستاران ترجیح میدهند به گروههای شغلی دیگر روی بیاروند. درآمد ماهیانه یک پرستار حدود ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومان است؛ در حالی که یک ناخنکار چندین میلیون تومان درآمد دارد و بیشتر از درآمد ماهیانه پرستار است. درآمد ۱۵ تا ۲۰ میلیونی پرستاران با وجود شیفتهای سخت و تعداد زیاد بیمارانی است که تحت نظر دارند. با وجود سختی کار فراوان، انتظارهایی از این گروه شغلی وجود دارد و خواهان انجام کارهای بزرگ هستند. در حال حاضر، هر پرستار معادل ۲ تا ۳ نفر کار میکند. مهاجرتهای شغلی و مهاجرت جغرافیای به دلیل مسائل معیشتی است؛ جامعه پرستاری از دولت آتی میخواهد به مضوع ماندگاری شاغلان این گروه شغلی توجه کند.