چرا امام زمان (عج) زودتر از زمان ظهور، متولد شده است؟
گفته مى شود از حکمت هاى غیبت امام زمان (عج) آن است که بیعت احدى در گردن آن حضرت نباشد و یا آن امام از خطر قتل نجات یابد. بدیهی است که این گونه حکمت ها اقتضا ندارند امام زمان (عج) قبل از ظهور متولد گردند، اما حکمت هاى دیگرى وجود دارد که زنده بودن امام عصر (عج) را توجیه مى کند و چنین فواید و آثارى بدون زنده بودن حضرت مهدى (عج) وجود نخواهد داشت.
پاسخ به این سؤال با تبیین فلسفه غیبت، مسئله ى انتظار و آثار و برکاتى که بر وجود امام زمان (عج) در زمان غیبت مترتب است، ممکن مى شود.
گفته مى شود از حکمت هاى غیبت امام زمان (عج) آن است که بیعت احدى در گردن آن حضرت نباشد و یا آن امام از خطر قتل نجات یابد. بدیهی است که این گونه حکمت ها اقتضا ندارند امام زمان (عج) قبل از ظهور متولد گردند، اما حکمت هاى دیگرى وجود دارد که زنده بودن امام عصر (عج) را توجیه مى کند و چنین فواید و آثارى بدون زنده بودن حضرت مهدى (عج) وجود نخواهد داشت.
الف- بناست آن حضرت دنیا را متحول ساخته و بر اساس ارزشهای الهی تمدنى نو بنیان نهد، و این میسر نمی شود مگر آن که مردم جهان تجربه ی حکومت ها و تمدن های مختلف را دیده باشند و ناکامی آنها را در تحقق آرمان های بشریت به چشم مشاهده کرده باشند تا انتظار جهانی برای تشکیل حکومت حضرت تحقق پیدا کند و زمینه پذیرش آن فراهم آید.
ب- غیبت امام زمان (عج) وسیله اى است براى امتحان بندگان خدا. آنچه که ضرورت امتحان را تبیین مى کند، ضرورت امام زنده ى غایبى که وسیله اى بشود براى اجراى این سنت الهى، را هم تبیین خواهد کرد.
ج- در کنار واژه ى غیبت امام زمان (عج) واژه انتظار قرار دارد. انتظار، هم موجب خودسازى فردى مى انتظار جهانی حکومت الهی
شود و هم خودسازى اجتماعى و این دو مقوله گرچه با معتقد نبودن به امام زنده هم قابل دسترسى است، اما تأثیر اعتقاد به امام زندهاى که هر لحظه امکان دارد ظهور کند، در حصول این دو اثر فردى و اجتماعى، دو صد چندان است.
برکات امام زمان (عج) در زمان غیبت:
در روایات، امام زمان (عج) در دوران غیبت به خورشید پشت ابر تشبیه شده و از برکات این خورشید مواردى است که در زیر مى آید:
۱. زنده بودن فرمانده در میدان جنگ موجب دلگرمى سربازان است، لذا زنده بودن امام زمان امید بخش است.
۲. نظارت امام زنده اى که ناظر بر اعمال پیروان خود باشد، تأثیر تربیتى ویژه اى بر افراد مى گذارد و موجب خودسازى مى گردد.
۳. تمامى امامان معصوم (ع) و اوصیاى الهى که خاتم آنان، امام زمان (عج) است در هر عصر و زمانى خزانه داران و گنجینه هاى علوم الهى و مخازن اسرار و نگهبانان دلایل و اسناد دین مبین اسلام اند، خواه ظاهر و آشکار، یا مخفى و پنهان. از این رو آرایش ها و پیرایش هاى کوته بینانه ى افراد و شاخ و برگ هاى افزون شده بر پیکره ى دین الهى را زدوده و مفاهیم جاوید اسلامى را در شکل اصلى خود احیا و حفظ مى نمایند و “دین خاتم” را که با “ختم و منقطع شدن همیشگى وحى” کامل شده است، به طور گسترده به عرصه ى زندگى وارد مى نماید. این وظیفه ى بزرگ الهى با وجود مبارک امام عصر (عج) تحقق مى یابد.
۴. گروهى این توان را دارند که از ابرها بالا رفته و مستقیماً از شعاع خورشید (امام مهدى) استفاده نمایند و در پرتو این ارتباط، تدریجاً ساخته شوند.
۵. ما معتقدیم که امام زمان (عج) بر باطن و اعمال مردم ولایت دارد و در واقع، هدایت (سعادت و شقاوت) تحت نظر اوست و رساندن به مقصود از وظایف آن امام معصوم (عج) است و این هم مستلزم آن است که امام زمان (عج) زنده باشد.
۶. انسان کامل، هدف آفرینش است و اگر روزى انسان کامل در روى زمین نباشد، زمین واژگون مى گردد و چه کسى جز امام معصوم (ع) مىتواند ادعا کند که انسان کامل است.
۷. براى ایجاد ارتباط بین عالم وحدت ذاتى و کثرت محضه، نیاز به مظهرى است که هم دستى در آن جا داشته باشد و هم دستى در این جا؛ یعنى جامع بین حق و خلق باشند و مجراى فیض الهى گردد و این همان انسان کامل (حجت) است که باید در هر زمانى در روى زمین وجود داشته باشد.