آسیب روانی به کودک بلاگرها/کودک بلاگری مصداق کودکآزاری
برخی والدین برای سود خود از فرزندانشان به عنوان بلاگر استفاده میکنند بدون اینکه آسیبهایش را در نظر بگیرند. این آسیبهای به قدری جدی هستند که برخی معتقدند کودک بلاگری نوعی از کودکآزاری است.
به گزارش خبرگزاری افسران، یکی از پردرآمدترین مشاغل اینساگرام، بلاگری است. بلاگرها با اشتراک گذاشتن زندگی روزانه خود و تولید محتوا، به جذب مخاطب میپردازند. برخی برای جذب مخاطب بیشتر پای کودکان را به این عرصه باز کردهاند به طور مداوم از زندگی شخصی کودک فیلم و عکس منتشر میکنند. شیرینی کودکان، والدین و حتی زنان و مردان بدون فرزند را تحت تاثیر قرار میدهد و برخی والدین از این جذابیتها برای جذب مخاطب و درآمدزایی سواستفاده میکنند.
این پدر و مادرها بدون آگاهی از فشار روحی وارد شده به کودک، با پوشاندن لباسهای مختلف و وادار او به فیلم بازی کردن مقابل دوربین، آسیبهای روحی زیادی را به کودک منتقل میکنند که این آسیبها در آینده میتواند منجر به اختلالات روانی شود.
آسیبهایی که کودک بلاگری به کودکان میزند در دراز مدت پدیدار میشود و این آسیبهای به قدری جدی هستند که برخی معتقدند کودک بلاگری نوعی از کودکآزاری است
کودک بلاگری مصداق کودکآزاری
مهدی شارع در رابطه با کودک بلاگری گفت: رسانهها در افزایش کودکآزاری نقش به سزایی داشتند و کوکانی که در فضای مجازی به عنوان بلاگر فعالیت میکنند نیز از مصادیق کودکآزاریاند و مراجع قضایی باید اینهارا پیگیری کند.
با این حال سوا ل پیش میآید که چرا کودک بلاگری نوعی کودکآزاری است؟ در این مورد با علیرضا شریفییزدی روانشناس اجتماعی گفتوگویی داشتیم که در این گفتوگو مطرح شد: پدرو مادرها وقتی از کودکان در فضای مجازی استفاده میکنند، حالا یا برای به شهرت رساندن بچه یا درآمدزایی و یا هردوی اینها، در حقیقت فشارسنگینی را به کودک وارد میکنند. با این کار اضطرابی به او میدهند که مطابق با سن آن کودک نیست یعنی ۲ نکته وجود دارد؛ اول اینکه خود این اضطراب فشار به کودک وارد میکند و باعث میشود او از قاعده سلامت روان خارج شود.
وی افزود: فشارروانی که به کودک وارد میشود، سنگین است. کودک را آماده میکنند، جلوی دوربین میآورند و مجبورش میکنند، فیلم بازی کند یا نمایشی اجرا کند و این برای یک کودک بسیار سنگین است. نکته بعدی این است که چون کودکان ما در این موضوع تصمیمگیرنده نیستند، ممکن است وقتی بزرگ شدند، اصلا این کار ما را نپسندند وخوششان نیاید.
کودک بلاگری چه آسیبهای روانی به کودک میزند؟
شریفییزدی در این باره ادامه داد: طرف دیگر قضیه این است که فرزند ما، فقط بر روی رسانههای بیداری تمرکز کند که نمونه بارز آنها جلوهگری یعنی نمایش است و این باعث میشود این شخص در آینده فقط بر روی ظاهر خود مانند آرایش، پوشش، مدل مو و غیره متمرکز شود. و اینکه چون بلاگری به نوعی درآمدزا است، این شخص در آینده دیگر در روند عادی زندگی و تامین نیازهای خود از راه یک شغل معمولی برایش قانع کننده نیست. بنابراین همیشه به دنبال راههای میانبر است و متاسفانه بخش بزرگی از راههای میانبر، راههای خلاف قانون است و این هم یک مشکل دیگری است که این افراد پیدا میکنند.
مادرانی که از کودکان خود برای بلاگری سواستفاده میکنند از سلامت روان برخوردار نیستند
سارا قاسمزاده برکی دانشآموخته دکتری روانشناسی در گفتوگو با ایسکانیوزبا بیان این که فناوریهای ارتباطی جدید آمیزهای از فرصتها و تهدیدها هستند، اظهار کرد: در این راستا، در پژوهشی زندگی ۲۰ نفر از مادران بلاگر که سن فرزندانشان بین ۲ تا ۷ ساله بود را بررسی کردیم. این دانشآموخته دکتری روانشناسی با اشاره به این که استفاده مادران بلاگر از فرزندانشان و تبدیل آنها به کودکان کار به مشکلات هویتی مادر مربوط میشود، افزود: پژوهش ما نشان داد که بیشتر مادران بلاگر مشکل عزت نفس و اعتماد به نفس دارند. به همین دلیل، برای ظاهر شدن در مقابل دوربین معمولا آرایش بسیار زیادی دارند. مثلا یکی از این افراد میگفت که من خیلی زشت هستم و به همین دلیل، زیاد آرایش میکنم.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: معمولا مادران بلاگر، افرادی منزوی هستند که از جهان واقعی گریزانند و به همین دلیل برای پر کردن خلا خود در دنیای واقعی به فضای مجازی پناه بردهاند. البته دنیای مجازی از نظر خود این افراد هم واقعی نیست و دنیایی است که دوست دارند داشته باشند.
کودک بلاگری گرچه در ظاهر برای بیننده جذاب است اما برای کودکی که حریم خصوصیای در زندگی ندارد و کل زندگیاش توسط مردم در فضای مجازی رصد میشود به نوعی عذابآور است از سوی دیگر چون این کودکان در فضای مجازی به دلیل جذابیتهای کودکی خود مورد توجه هستند، ممکن است بعد از بزرگ شدن به اندازه گذشته به آنها توجه نشود و این باعث آسیب بزرگی در روان شخص میشود و ممکن برای اینکه به اندازه گذشته به او توجه شود، دست به هرکاری بزند به علاوه اضطرابی که در کودکی به دلیل فشارهای زیاد خانواده متحمل شده است، ممکن است تا بزرگسالی همراه او باشد و در آینده شغلی و تحصیلی کودک تاثیر بگذارد.