توصیه های حضرت مهدی(عج) به دولتمردان و مسئولان نظام اسلامی (۱)
شیعیان حضرت مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه در عصر غیبت امامشان وظایفی دارند که از جمله آن ها عبارت است از:
۱ ـ زمینه سازی ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه
از آنجا که غیبت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه از ناحیه ما بوده، ظهور آن حضرت نیز به توسط ما خواهد بود و یا ـ حداقل ـ می توان گفت که ما در ظهور حضرت تاثیرگذار خواهیم بود، و می توانیم با پیاده کردن اهداف حضرت در سطح محدود تا حدّ مقدور، زمینه ساز ظهور او باشیم.
در روایتی از پیامبر صل الله علیه و آله نقل شده که فرمود: «یخرج ناس من المشرق یوطئون للمهدی یعنی سلطانه»؛(۱)«قومی از مشرق زمین خروج می کنند که زمینه ساز سلطنت و حکومت مهدی عجل الله تعالی فرجه خواهند شد.»
۲ ـ الگو گرفتن از دولت مهدوی
امام زمان عجل الله تعالی فرجه رهبر و الگوی کامل برای شیعیان است و ما وظیفه داریم تا هر قدری که می توانیم خود را به او نزدیک کرده و اهداف بلند او را در حدّ امکان در عصر غیبت پیاده نمائیم. لذا بر ماست تا با عملکرد عالی او آشنا شده و از آن بهره مند شویم، تا بتوانیم در عصر غیبت، جامعه ای مهدوی داشته و زمینه ساز ظهور حضرت گردیم.
از پیامبر صل الله علیه و آله نقل شده که فرمود: «طوبی لمن ادرک قائم اهل بیتی و هو یأتمّ به فی غیبته قبل قیامه …»؛(۲) «خوشا به حال کسی که قائم از اهل بیت مرا درک کرده و در غیبت او قبل از قیامش به او اقتدا نماید …».
و شاید سرّ توصیف خصوصیات دولت مهدوی در عصر ظهور از زبان پیامبر صل الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام این باشد که از این دولت الگو گرفته تا حدّ امکان خود را به حضرت و دولت او شبیه نماییم.
۳ ـ منتظران دولت مهدوی، خود صالح اند
ممکن است سرّ توصیف خصوصیات دولت مهدوی در عصر ظهور این باشد که اگر ما منتظر حکومت چنین دولتی با آن اوصاف و خصوصیات هستیم که باید هم باشیم، خود باید اهل صلاح باشیم، پس باید تا حدّ توانمان خود را هماهنگ با حضرت و اصحاب او کرده و پرتویی از حکومت حضرت را در خود و جامعه پیاده کنیم.
عموم مسلمانان، و علی الخصوص حاکمان اسلامی وظیفه دارند تا با تأسی به امام زمان علیه السلام سنت هایی که عمل نشده و بر زمین مانده را احیا کنند، همان گونه که حضرت مهدی علیه السلام در سطح گسترده چنین خواهد کرد
از خصوصیات دولت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه
دولت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه و حکومت او دارای خصوصیاتی است که فقط در زمان ظهور او امکان پذیر است، ولی در غیر این موارد می توانیم سیره آن حضرت را الگوی خود قرار داده و در حدّ محدود و توان خود جامعه مهدوی را بر پا کنیم.
ما در این نوشتار به ذکر برخی از وظایف دولتمردان و مسئولان در حکومت مهدوی می پردازیم، که با الگو گرفتن از حکومت و دولت امام زمان عجل الله تعالی فرجه می توان آنها را در جامعه پیاده کرد.
پیام های مهدوی
با مروری بر حکومت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه و عملکرد او و کارگزارانش می توانیم به پیام هایی دست رسی پیدا کنیم که دولت مردان و مسۆولان نظام اسلامی می توانند در حدّ توان خود آنها را در جامعه پیاده کنند. اینک به برخی از آن ها اشاره می کنیم.
۱ ـ ایجاد وفاق بین امّت
دولت مردان وظیفه دارند با الگو گرفتن از حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه درصدد ایجاد وفاق ملّی و اتحاد اسلامی باشند همان گونه که روش حکومت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه این چنین است.
از امام صادق علیه السلام درباره حضرت مهدی علیه السلام نقل شده که فرمود: «… یظهر الله عزّوجلّ الحقّ و العدل فی البلاد و یحسن حال عامه العباد و یجمع الله الکلمه و یولّف بین قلوب مختلفه»؛(۳) «خداوند عزّوجلّ به واسطه او حق را ظاهر و عدل را در شهرها گسترش می دهد و حال عموم مردم را بهبود می بخشد و وحدت کلمه پدید آورده و بین قلب های گوناگون اُلفت ایجاد می کند.»
در دعای ندبه نیز آمده است: «این جامع الکلمه علی التقوی»؛(۴) «کجاست آن کسی که سخن ها را بر تقوا جمع می کند.»
و نیز از امام صادق علیه السلام نقل شده که فرمود: «فوالله یا مفضل لیرفع عن الملل و الادیان الاختلاف و یکون الدین کلّه واحداً»؛(۵) «به خدا سوگند! ای مفضل به طور حتم از ملت ها و دین ها اختلاف را برمی دارد و تمام دین یکی خواهد شد.»
۲ ـ احیای سنتّ های فراموش شده
عموم مسلمانان، و علی الخصوص حاکمان اسلامی وظیفه دارند تا با تأسی به امام زمان علیه السلام سنت هایی که عمل نشده و بر زمین مانده را احیا کنند، همان گونه که حضرت مهدی علیه السلام در سطح گسترده چنین خواهد کرد.
از امام علی علیه السلام نقل شده که فرمود: «فیریکم کیف عدل السیره، و یحیی میّت الکتاب و السنّه»؛(۶)؛ «او روش عادلانه را در حکومت داری به شما می نمایاند و ـ احکام ـ کتاب خدا و سنّت رسول را احیا می کند.»
۳ ـ عمل به سیره رسول خدا صل الله علیه و آله و حضرت علی علیه السلام
دولت مردان و مسئولان نظام اسلامی وظیفه دارند تا در حکومت داری به سیره رسول خدا صل الله علیه و آله و حضرت علی علیه السلام عمل کنند همان گونه که روش حکومت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه چنین خواهد بود.
از رسول خدا صل الله علیه و آله نقل شده که فرمود:«یخرج رجل من اهل بیتی و یعمل بسنّتی و ینزل الله البرکه من السماء»؛(۷) «مردی از اهل بیتم خروج می کند او به سنّت من عمل می کند و لذا خداوند برکاتش را به واسطه او از آسمان نازل می نماید.»
و نیز نقل شده: «… انّ قائمنا اهل البیت(علیهم السلام) اذا قام لبس ثیاب علی ـ علیه السلام ـ و سار بسیره علی ـ علیه السلام ـ »؛(۸) «… چون قائم ما اهل بیت(علیهم السلام) قیام کند لباس علی را بر تن کرده و به روش او عمل خواهد نمود.»
امام زمان عجل الله تعالی فرجه رهبر و الگوی کامل برای شیعیان است و ما وظیفه داریم تا هر قدری که می توانیم خود را به او نزدیک کرده و اهداف بلند او را در حدّ امکان در عصر غیبت پیاده نمائیم. لذا بر ماست تا با عملکرد عالی او آشنا شده و از آن بهره مند شویم، تا بتوانیم در عصر غیبت، جامعه ای مهدوی داشته و زمینه ساز ظهور حضرت گردیم
۴ ـ نهضت فراگیری قرآن
حاکمان اسلامی فراگیری قرآن را باید تبدیل به یک نهضت کنند و تمام امکانات را بسیج کرده و در راه رسیدن به این هدف به کار گیرند. و این، همان کاری است که حضرت مهدی علیه السلام در عصر ظهور انجام می دهد و حتی در صورت کمبود جا از خیمه ها استفاده می کند.
از امیرمومنان علیه السلام نقل شده که فرمود: «کانّی انظر الی شیعتنا بمسجد الکوفه و قد ضربوا الفساطیط یعلّمون الناس القرآن کما انزل …»؛(۹) «گویا به شیعیان خود در مسجد کوفه نظر می کنم که چگونه خیمه ها را بر پا کرده و آن گونه که قرآن نازل شده به مردم تعلیم می دهند.»
۵ ـ پرورش افراد مستعد
باید افرادی را که قابل هدایت بوده و دارای استعداد کمال هستند پرورش داده و به کمال رسانید.
از امام باقر علیه السلام نقل شده که درباره حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه فرمود: «اذا قام قائمنا وضع یده علی رۆوس العباد فجمع به عقولهم و کمل به احلامهم»؛(۱۰) «چون قائم ما قیام کند دستش را بر سر بندگان می گذارد و عقول آن ها را متمرکز ساخته و فکرهایشان را به کمال می رساند.»
نکته دیگری که از این حدیث استفاده می شود، این است که مردم باید خود اقدام کرده و شروع به تحصیل کمال کنند و دولت مردان وظیفه دارند تا نواقص را جبران نمایند.
پی نوشت ها:
۱ . سنن ابن ماجه، ج ۲، ص ۱۳۶۸، ح ۴۰۸۸، بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۸۷، کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۷۸ .
۲ . اکمال الدین، ص ۲۸۶، باب ۲۵، ح ۲، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۷۲، ح ۱۴، الخرائج و الجرائح، ج ۳، ص ۱۱۴۸ .
۳ . کمال الدین، ص ۶۴۷، ح ۷ ; بحارالانوار ج ۵۲، ص ۱۲۸، ح ۲۰ .
۴ . اقبال الاعمال، ج ۱، ص ۵۰۹ .
۵ . بحارالأنوار، ج ۵۳، ص ۴.
۶ . نهج البلاغه، خطبه ۱۳۸، بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۱۳۰، ح ۲۵ .
۷ . بحارالأنوار، ج ۵۱، ص ۸۲.
۸ . کافى، ج ۱، ص ۴۱۱، ح ۴، بحارالانوار، ج ۴۷، ص ۵۵، ح ۹۲ .
۹. الغیبه، نعمانى، ص ۳۱۸، ح ۳، بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۶۴، ح ۱۳۹.
۱۰ . کافى، ج ۱، ص ۲۵، ح ۲۱، کمال الدین، ص ۶۷۵، ح ۳۰، بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶، ح ۷۱.